İnsanlara aslında ne kadar kötü olduklarını anlayıncaya kadar inanırız.
Sayfa 29Kitabı okudu
''Atla. Daha önce hiç Bentley'ye binmiş miydin?''
''Hayır.''
''Atla, atla. Üstünü açacağım. Arabanın üstünü açabilmen için yanında mutlaka güzel bir kız olmalı, yoksa açamazsın. Kullanma kılavuzunda aynen böyle diyor.''
Sayfa 268Kitabı okudu
….ama insan birini tam anlamıyla tanıyabilir mi?
Sayfa 143Kitabı okudu
''Kaçıp gitmek istiyordum. Ay ışığında, yıldızların aydınlattığı dalgaların üzerinden, kollarım açık, saçımda taze koparılmış çiçeklerle.
Nereye gidecektim?''
Sayfa 448Kitabı okudu
‘Bir ampulü takmak için kaç Freudçu gerekir?’ diye sordum.
‘Bilmem.’
‘İki. Birisi ampulü değiştirir, diğeri de penisi tutar, yani merdiveni.’
İçimize giden yol hep gizemlerle dolu.
Sayfa 232Kitabı okudu
Yeni bir sabah daha. Midesindeki o his,korkunun, midesini altüst eden dehşetin uçuşan kelebekleri. Çocuğu tehlikeye düşene dek insan gerçek korkuyu asla yaşamıyor. İnsanın başına gelebilecek en kötü şey ölüm değil.İnsanın başına gelebilecek en kötü şey, çocuğunun başına gelen şey.
Sayfa 142Kitabı okudu
Zincir
Hepimiz kendi köpüğümüzün üzerinde gidiyoruz,diye düşünüyor,kutlu patlamayı bekleyerek.
Sayfa 261 - Hep Kitap
Camus derdi ki “Kışın en kara günlerinde, içimde yenilmez bir yaz olduğunu keşfettim”
Ne palavra.