Koştum, yetiştim kendime ...
Sayfa 36
Bir ölüm kalmış, özü sözü bir.
Buna kırılmak denir ...
Sayfa 29
Canımı yakıyor dünyanın güzelliği Yetmiyor ömür, o büyük şiire.
Rabbim, ne olursun Sözümü kesme ...
Sayfa 28
Şaşkınlığımı gizleyecek bir yer Bulamadım şiirden başka.
Sayfa 28
Kendi yasını bile Tutmuyor artık kimse.
Sayfa 26
Der, Herkese yeter, bahardan arta kalan Razı olursak kışa ...
Sayfa 25
Bir şaşkınlığım ben, ademden kalma.
Demiştin ama:
Ateş olsa ısıtamaz kendini Dünya ...
Sayfa 22
Sen böyle güzelken bana söz düşmez.
Bakma, şiirler yazdığıma.
Sayfa 22
İçimi okuyorlar, bir dua gibi:
Düştüğüm zaman sıfır bedene
Dünya bol gelmişti de
Rabbim demiştim, işte
Kalmadı yanacak bir şeyim
Geliyorum, cennete!
Sayfa 15
Anlatıyorum, hiç konuşmadan, Buğdayın içini dökmesi gibi...
Sayfa 9
Şiirden aşağıya attım kendimi Düşerken düşündüm, ölmesem mi?
Sayfa 9
