"Ah! Sevgili kardeşim, kimi zaman öyle iyi biliyorum ki ne istediğimi! Hayatta, giderek resimde bile Tanrı'sız yapabilirim ama bir çilemle beni aşan, benden daha büyük olan bir şeyden, hayatım olan yaratma gücünden yoksun kalamam."
Ah, beni affedin, affedin beni!" diye yazıyordu Nast yenka. "Diz çökmüş size yalvarıyorum, affedin beni! Hem sizi hem kendimi kandırdım. Her şey bir rüyaydı, bir ha yal... Bugün sizi düşünüp nasıl azap duydum; affedin beni, affedin!..
Beni suçlamayın, çünkü size karşı hislerim değişmiş de ğil; sizi hep seveceğimi söylemiştim, şimdi de
Ah sevgili kardeşim din ancak din, bizim için artık teseli sözünü kullanmayacağım ümitsizlikten kurtaran yol olabilir. Ancak din insanın onun yardımı olmadan anlayamayacağı bir şey anlatabilir.
_Eyy dünya denen çamurun üstünde yaşayan böcekler. Şehvetten kudurmuş besili rahiplerin, cübbeli ırz düşmanı namussuzların sizi nasıl kullandıklarını, masallarla nasıl uyutup mallarınızı yediklerini görün.
_Ah! Sevgilim. Erdemli kadınlardan nefret ederim ben. Cici bir kız yalnızca skişmekle ilgilenmelidir. Küçük sürtük nasıl da boşalıyor! Anüsü