1970’li yıllarda yazılan gerçek hikayelerin acıların kitabı YARALISIN.
Okuduğum ilk romandır bu kitap.
Bana roman kitaplarını sevdiren bir kitap.
İyi bir romanın yaşamdan daha gerçek olabileceğinin kanıtıdır bu kitap!!!
Çaresizlik kelimesi ancak bu kadar iyi tanımlanabilirdi bir romanda.
Daha nasıl öveceğimi bilemiyorum gerçekten.
Bir gece çuvallara tıka basa rastgele doldurulmuş kitaplarıyla götürülen bir gencin tutukluluk günlerini, ona yapılan işkenceyi, çaresizliğini anlatıyor.
Nurileş-me metaforu üzerine yazılmış 2. tekil anlatımıyla sizde kendinizi nuri gibi hissetmeye başlıyorsunuz.
“Nuri’lerle doluydu koğuş” diye başlıyor kitap daha ilk sayfadan insanı yüreğinden yaralıyor.
Nuri’lerden biri ilk kez adını soruyor ona
Sesini kısıyor fısıldar gibi:
Nuri diyor yavaşça nuri.
