Ganîdir aşk ile gönlüm ne mâlim ne menâlim var,
Ne vasl-ı yâra handânam ne hicrândan melâlim var.
Ne sağ olmak murâdımdır ne ölmekten kaçar cânım,
Cihânda hasta-i aşk olalı bir hoşça hâlim var.
Ben ol hayrân-ı aşk'ım ki yitirdim akl ü idrâki,
Ne âlemden haberdâram ne kendimden hayâlim var.
Ne meyl-i külbe-i ahzân ne seyr-i sohbet-i yârân,
Ne ta'n-ı zâhid-i nâdân ne ceng ü ne cidâlim var.
Cihân fânidir ey Yahya Hüve'l Hayy ü Hüve'l Bâkî,
Değişmem atlas-ı çarha benim bir köhne şâlım var.
Taşlıcalı Yahya Bey