Gözle görülen şeyler mukavvadan maskeler gibidir. Ama her olan biten şeyde, her canlı işte, her sugötürmez olayda, bilinen her şeyin içinde, bilinmez bir akıl vardır.
Bu akıl, kendi damgasını vurur o akılsız mukavva maskeye. Eğer insan vuracaksa, o maskeye vurmalı. Mahpus, zindandan kaçabilir mi duvarı delmeden? Beyaz Balina, benim dört bir yanımı saran o zindan duvarıdır işte. Bunun ötesinde hiçbir şey yok sandığım da oluyor zaman zaman. Ama ne olursa olsun, eziyor beni bu balina, kemiriyor içimi.
Sayfa 722
Kötülük işleyen insanların ne kadar sıradan insanlar oldukları, pek çok zaman iyi bir komşu, müşfik bir aile babası gibi göründükleri dile getirilir. İnsanların dışa yansıyan kötülük işaretlerinin olmaması çoğumuza şaşırtıcı gelir. Nasıl olur da arkadaşlarına, çevresine, komşularına normal görünen bir kişi akıl almaz cinayetler işler, değil mi? Hannah Arendt ünlü Nazi Adolf Eichmann’ı gözlemleyerek ‘kötülüğün banalliği’nden bahsetmişti. Herkes insan biçiminde bir şeytan beklerken sıradan bir insan çıkmıştı ortaya. Sıradanlığı adeta hayal kırıklığı yaratıyordu. Bir kitle katliamcısından beklenmeyecek kadar sıradan. Sanki otobüste yan yana oturduğunuz, göz ucuyla bir bakıp unuttuğunuz yüzlerden biri gibi. Banalliğin asıl şoku, kişi ve suç arasındaki oransızlıktır.
Kalp ve akıl arasında yalnızlaştılar
Düşleriyle, sonlarına öfkeyle sığındılar.
Zira beşerî akıl, ne kadar yüksek seviyede olursa olsun, onunla elde edilebilecek gerçekler, ilmi sonsuz olan Yaratıcımız’ın bildikleri karşısında, bir "hiç" mesâbesindedir.
Âyet-i kerîmede buyrulduğu üzere;
"…Allâh’ın ilmi her şeyi kuşatmıştır…"
(el-A’râf, 89)
Beşerin ilmi ise, yarın başına ne geleceğinden bile habersizdir!..
Bu bakımdan akıl, kendisini yaratan Rabbinin ilâhî beyanları istikâmetinde kullanıldığı takdirde, var oluş gayesini gerçekleştirmiş olur.
Sayfa 17 - Kampanya YayınlarıKitabı okuyor
Hayatta özgürlük diye bir şey kalmaz
Haz bize yön verdin de,
Akıl isyan eder.
Ama ikisi de yok bende,
O halde yaşarım keyfime göre.
