Hayatı sadece din ve dua ile değil, aynı zamanda çalışma ve bilimle tanzim etmek gerektiğine inanan, dünya tasavvurunda ibadethane ile fabrikanın yan yana olması gerektiğine izin vermekle kalmayıp talep eden, insanları sadece terbiye etmek değil, aynı zamanda onların dünyadaki hayatını kolaylaştırmak gerektiğini düşünen ve bu iki hedefin birbirine kurban edilmesi için hiçbir sebebin bulunmadığı fikrinde olan kimse o İslam'a aittir.
Sayfa 12 - Pınar yayınlarıKitabı okudu
İnsanların Umudu Olarak Din
Komünistler bu hedefe ulaşmaya özen göstermiş ve bunun gerçekleşebileceğine inanmışlardı; ama bunun aslında imkânsız olduğu görüldü.
Savaş ölünce değil, düşmana benzeyince kaybedilir.
Muasır medeniyetler demişlerdi bize… Bir tek bunu hatırlıyoruz!
Bunu hiç unutma evlat!
Batı hiçbir zaman uygar olmamıştır ve bugünkü refahı; devam edegelen sömürgeciliği, döktüğü kan, akıttığı gözyaşı ve çektirdiği acılar üzerine kuruludur.
Onlar bunu hep yaptılar.Dün Bosna, bu gün Gazze.
Ben Avrupaya giderken kafam önümde eğik gitmiyorum. Çünkü çocuk, kadın ve ihtiyar öldürmedik. Çünkü hiçbir kutsal yere saldırmadık. Oysa onlar bunların tamamını yaptı. Hem de Batının gözü önünde; Batı medeniyeti adına..
Bizi toprağa gömdüler fakat tohum olduğumuzu bilmiyorlardı.
Hiç kimse milletinden, dininden ve politik görüşünden dolayı cezalandırılamaz
Sayfa 103
Hoşgörü tabii bir davranış değil, bir kültür işidir.
Sayfa 90
Sonunda en önemli meselenin İslâmî yönelim olduğunu söylemek istiyorum.
Sayfa 70
Müslüman halk kendine o kadar yabancılaşmıştı ki, ortak bir değer bulmakta güçlük çekiyorduk.
Sayfa 50
Çaba bizden tevfik elbette O'ndandır.
Sayfa 17
İnsanın hayatı bir bakıma yetiştiği dönemdeki şartlardan hareketle anlamlandırılabilir.
Sayfa 13