" İstanbul İstanbul'du işte. Zalim, tehlikeli, ama bir o kadar da güzel. Profesörün söylediği gibi: ' O hep sana ihanet eder ama sen yine de onu sevmeye devam edersin.' Behçet Kemal Çağlar bir şiirinde ' İstanbul'u sevmezse gönül, aşkı ne anlar? ' diye soruyordu. "
Sayfa 209 - Doğan KitapKitabı okudu
İYİ Mİ GECELER...
" ' İyi geceler Maximilian' diye mırıldanıyorum. 'İyi geceler babaanne, iyi geceler anneanne, iyi geceler Ali Dedem. İyi geceler dünyanın iyi yürekli insanları. Hepinize iyi uykular. ' "
Sayfa 206 - Doğan KitapKitabı okudu
" Her zaman olduğu gibi, cehenneme giden yollar iyi niyet taşlarıyla döşenmişti. "
Sayfa 205 - Doğan KitapKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
" Demek ki her sabah milyonlarca öğrencinin ' Türk'üm ' diyerek başlayan ve ' Varlığım Türk varlığına armağan olsun ' diye biten toplu andı tekrarlaması boşuna değildi. Oysa biz bu andı her sabah söylerken sesimizin yüksek çıkmasından başka bir şeye dikkat etmez, kelimelerin ne anlama geldiğini bile düşünmezdik. "
Sayfa 201 - Doğan KitapKitabı okudu
" Bu ağır şartlardan bıkmış durumda hayata küsmüş gibi duruyorlardı. Sanki omuzlarını aşağı bastıran büyük yükler altındaydılar. "
Sayfa 197 - Doğan KitapKitabı okudu
" Farklı düşünmek, çok zaman düşman kabul edilmenin nedeni olurdu. "
Sayfa 182 - Doğan KitapKitabı okudu
Sadece İngilizler mi¿
" Yüzündeki gülümseme hiç silinmiyordu. Hani özgüveni hiç sarsılmazmış gibi duran ve duygularını belli etmeyen İngilizler vardır ya, onlardan biriydi. Bir zamanlar ' İngilizlerin dışı mutlu, içi mutsuzdur.' gibi bir cümle okuduğumu hatırladım. "
Sayfa 169 - Doğan KitapKitabı okudu
" Demek ki bu ülkede zulüm, Türk, Ermeni, Kürt, Rum, Yahudi tanımıyordu. Devletler herkese karşı zalimdi. "
Sayfa 154 - Doğan KitapKitabı okudu
" - Aramızdaki temel fark ne, biliyor musun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun!
+ Peki sen ne görüyorsun bakalım?
- İnsan, sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan. "
Sayfa 153 - Doğan KitapKitabı okudu
" Ne garip bir ülkede yaşıyorduk, her evin bir sırrı, bir hikayesi vardı. "
Sayfa 148 - Doğan KitapKitabı okudu
" - 'Sen benim abim değil misin?'
-' Abinim ama hayatlarımız ve dünyaya bakışımız açısından iki yabancı gibiyiz. Lütfen herkes kendi yoluna gitsin. '
Yüzündeki ifade, kısılmış gözlerindeki soğuk bakış ve neredeyse fısıldar gibi alçak sesle ama sıkılı dudaklarının arasından konuşması, bu sözlerin anlamından daha acıtıcıydı. "
Sayfa 143 - Doğan KitapKitabı okudu
" Bu şekilde yürüyebilmek için ne kadar çok çalışmış olmaları gerektiğini düşündüm. Dünyanın en kalabalık üçüncü ordusunun müthiş disiplini böyle yapıyordu insanları işte. Sadece profesyonel askerlere değil, vatani görev için silah altına alınanlara da, düşünmekten daha önemlisinin itaat etmek olduğu öğretiliyordu. Adımları kadar sözleri, selamlaşmaları, düşünceleri de birbiriyle aynı olan insanlar yetiştirmekti amaç. Bu durumda, insanların özellikleri birbirleriyle aynı olacağı için, herkese ancak omuzlarındaki ve kollarındaki işaret kadar değer veriliyordu. Bu makineye bir taraftan insan giriyor, öteki taraftan asker çıkıyordu. "
Sayfa 139 - Doğan KitapKitabı okudu
Niçin¿
" Niçin, niçin, niçin?
Hiçbir sorunun karşılığı yoktu. Dön dolaş aynı noktaya geliyordum. "
Sayfa 120 - Doğan KitapKitabı okudu
Bilmiyorum...
" Ben onlara hep tek bir kelimelik bir cevap vermek zorunda kalacaktım: 'Bilmiyorum'... "
Sayfa 112 - Doğan KitapKitabı okudu
" İnsanlar başlarına bir şey gelmeyince durumu anlayamıyor, her yolculukta insanları birbirine bağlayan kaderi algılayamıyor. "
Sayfa 101 - Doğan KitapKitabı okudu