Aldırma ; yüzümde sabitlenmiş gülümsemeye ,
mesleki deformasyondur.....
patronumun isteğidir yani.
eh ! böyledir işte ,ömrü karalama defteri gibi kullanmanın sonucu....
bilincinde ;sürekli kelimeler açar ve asla kokmazlar hiç biri güller gibi
bana göre kim yaparsa aşkın tarifini ;alayı yalandır !
başkası nasıl kullanabilir ki ! sana bakarken
Benimle Feda Olmak İster Misin?
Sıkkın canımla, buruk yüreğim benim
Pişman aklım ile yalnız senli düşlerim
Aklım hayalimde değilken bile sen
Yine yüreğimin eğer sahibiysen
Bil ki güzelim, yalnız seni özledim...
Huzurlu olan o cânım gülüşlerin
Benim Onlaradır bu feci özlemim
Benim, özleyip de göremediklerim
Senin o isteğinle beklediklerim...
Emret, ister öleyim ister
“Hayattan ne istediğini bilmeyen boy aynasına bakmayıp kendini mükemmel zanneden… dokunmakla düşünmenin bir farkının olmadığını bilmeyen… sevgisinde cimri, öfkesinde bonkör olan bencil yaratıklarız.. kazandıklarımız kaybettiklerimizin yerini tutsun istiyoruz.. avucumuzu yalıyoruz. Bir şey güzelse bunda bir anormallik arıyoruz, olmasa bile
Unutma. Büyük insanların büyük dertleri olur. Küçük insanların büyük dertleri her zaman küçümsenmeye mahkumdur. Çünkü insanlar karşısındakine notunu neyi nasıl karşıladığına göre verir. Kimliğimiz dayanma tarzımıza göre insanların gözünde şekillenir. Baş etme tarzımız karşımızdaki kişiyle ne kadar benzeşirse o kadar “büyüğüzdür”. Ayrık otunu sevmiyorsanız inanın o da sizi sevmiyor. Ama ayrık otu olmasaydı, siz güzel değil sıradan olacaktınız. Egonuzu tatmin etmek için ona değil, aynaya bakacaktınız. Belki de ayna bu yüzden kötülenir biraz da. Korkaklar aynaya bakamaz çünkü. Baksalar, ayrık otu diye bir şey olmadığını anlayacaklar oysa ki. Hepimiz ayrık otuyuz ve hepimiz sıradanız hakikatte. Bunu ancak aynaya bakma cesaretini gösterenler biliyor ne yazık ki. Kötü kalpli cadı bile bakmıştı bu arada
Yüremek nasıl da ağır
Yürümek nasıl da tenhâ
Ama kuşlar uçuyor göğümde düşlerimin
Ama bahçeler yeşil
Dağ çılgın, ova sarhoş
Ben bu illerde meczup
Ben bu yolculuğun son elçisiyim
Can toprakta tohum
Can denizde kum
Başarmak istiyorum...
Nurullah Genç
Dialog
Dialog
Nasıl net gözlem yapa biliriz?
Olanları bir birinden nasıl ayıra biliriz?
Doğru,yanlış nasıl kolay anlarız?
Nasıl nura ulaşıb yalnışdan arınırız?
Derler insan çözülmez kutu bağlı.
Açılmaz bu kutunun hiç bir zaman sırları.
KİRACIYIM BİR ACIYA
Sen ey kendiyle yetinen;
Fosforun yeri gece,
Ne yapar gecesiz ateşböceği?
Belki anlamsız ve delice
Kumrunun inanılmaz yuvası
Bir direğin tepesinde.
"Nasıl bir his biliyor musun? Memursundur mesela. Memleketinden çıkmak zorunda kalırsın, başka bir şehire gidersin sürekli. Ama her memur gibi emekliliğin memleketinde olmak istersin. Hatta öyle olur... Şimdi ise o emeklilik hayalinin gerçekleşmesini istedigin şehrin yok olduğunu düşün. "
-A.
“Biz aynada insanların bizi nasıl gördüğünü görüyoruz. Aynaların nesneleri gösterdiği doğru olabilir ama insanı göstermez. Ben aynada kendimi görmeyi hiçbir zaman görmeyi ümit etmedim...”
Yakamoz& Papatya [1-8] hepsini okumak isteyenlere...
Aşk lafını ağzına almazdı Yakamoz. Nerede aşık görse garipser, aşk acısı gördü mü dayanamaz, gülerdi. Çok ketumdu, kimseye hiçbir şey söylemezdi. Bir kadının onu seveceğine inanmazdı, gerçek aşkın onu bulacağına ihtimal bile vermezdi. Sonra bir gün onu gördü, onu Papatyasını bakmaya kıyamadığı o narin çiçeğini hayatında hiç böyle hissetmemişti.
Resim anasanat dalı bölümü ya bu, cetvel zorunluluğu nedir ? En fazla önerirsin kullanır-kullanmaz öğrenci... Ama yapılan iş adına doğru yanlış ögelerinin neredeyse olmadığı bir bölümün öğrencisine (temel sanat) dersinde hangi akla hizmet cetvel zorunluluğu getirebilirsin ? Ben mimarlık okumuyorum, teknik çizim gerektirecek bir bölüm okumuyorum. Senin fetişin benim neden kalem algımı bozuyor ? Rahat bırak çizgi değerimi ? Sanatçı yetiştirme temeline cetvel atmak nedir ya ?
Okuldan bağımsız herhangi bir yerde, biri bizden çizimle ilgili yardım istese kağıt kalem yeterli olmalı, o düzeyde olacak öğrenci yetiştirmen gerekiyor, öğrencinin gözünü ve elini eğitmesi gerekiyor. Niye siktiğimin cetveliyle eğitiyorsun beni ya, düz çizgi çizemeyeceğimden nasıl bu kadar eminsin ? Niye eminsin ? Diyelim ki çizemiyorum, benim o dümdüz kesinliğe ifadede yer vermek istemeyişimden olması geliyor mu aklına ?
Vücud ve iç
Vücud ve iç
Beden formuna ben dediği an.
Kendini yaşamdan ayırdı insan.
Vücudun yerine denilir mekan.
Form yaranmasına söylenir zaman.
Cisime göredir zaman ve mekan.
O,yoksa ne yer var,ne de ki,zaman.
Aklı Alan Sorular
Bugün atan kalbim yarın duracaktı,
öyleyse tadına varıp,
sonra pişman olup ağlamalı mıydı?
Bir yanım narsizm bir yanım nihilizm
iken, olası bir savaşa nasıl hazırlanacaktı?
Zaman böyle dolup taşıp içimden boşalıyordu,
saat erken ama telaşım zirvedeyken
beni bekleyen bir şey mi olmalıydı?
Bilmedim ben olanı biteni,
bilemem aklımdan geçeni,
uçurumun kenarındaki taşlar gibi
dağına göre yuvarlanmıştım da şimdi
kabahatimin içindeki masumu kim paklayacaktı?
İçimde göz yaşından başka bir şey kalmamış
ve ona rağmen kaskatıysam,
bu kalabalığa bir kerpeten mi lazımdı?
Yaşamadımsa da
saklayamadım yüzümden eksilen günleri
günden güne bekledim o günü
her şey plana uymuştu da
herkesin uyandığı gün
ölen ben miydim?
Bir şey daha vardı ki
artık seni yazmak
senden daha güzel mi olmuştu?
Yürümek nasıl da ağır
Yürümek nasıl da tenhâ
Ama kuşlar uçuyor göğünde
düşlerimin
Ama bahçeler yeşil
Dağ çılgın, ova sarhoş
Ben bu illerde meczup
Ben bu yolculugun son elçisiyim
Can toprakta tohum
Can denizde kum
Başarmak istiyorum...
Nurullah Genç