Ruhumu sızlatan bir şey vardı,
Böyle durmadan kor alevler gibi yakan...
Vakti zamanında gözden yaş akıtan,
Sanki geçecek gibi ama aslında hiç geçmeyecekti...
Yağmura benzetirdim
Toprağı ıslatıp beni çamura bulayan,
Ve sonra hemen oradan kaybolan...
Bir güneş edasıyla,
Bir doğup bir batan
Ruhumu sızlatan bir şey vardı...