Aman Allahım bu nece derin bir sözdür bele
alın teri
— Eskiden sen de benim gibi meteliksizin biriydin, dedim, kaybedecek neyin vardı?
Çok ısrar etti. Kalktım gittim. Büyük bir handa beş altı odalı yazıhane tutmuş.
Kapısının üzerinde «Alın teri -ithalât, ihracat, komisyon işleri» yazılı. Beni çok iyi karşıladı. Arabasına bindik, öğle yemeğini yedik. Başka bir ticarethanesi daha varmış. Onun da adı
Nesin yayınlarıKitabı okuyor
SAFFET: Aman üstad, sonu biraz karışık oldu galiba.
COŞKUN: Hiç bir şeyin sonunu iyi getiremem. Onu göstermek istedim.
Gözlerim herkesin yüzünde gezinirken ne şanslı olduklarını düşünüyordum, kimse duvarlardan aman dilemiyordu, kimse duvarlara ağlamıyordu; kimse duvarlar onların derdini dinlesin, biraz da onlara yardım etsin, imkânsızı aşıp konuşsun istemi- yordu.
Ne çok isterdim duvarların da benimle konuşmasını. Çocukluğum, evdeki sıvası dökülmüş, kirli beyaz rengini almış duvarlara bakmakla geçmişti.
Eğer uzun bir süre boş bir duvara bakarsanız hıçkırarak ağlarsanız, diğer duvarların sakladığı insanlar iç çekişlerinizi duymasın diye parmaklarınızla dudaklarınızı sımsıkı kapatırsanız bir süre sonra duvarların size acımaya başladığını hissedersiniz.
Ben hep hissederdim.
Eğer boş bir duvara, aciz bir fısıltıyla sizinle dertleşmesi için yalvarırsanız, ondan medet umup daha çok gözyaşı akıtırsanız sizinle hiçbir zaman konuşamayacağını fark edersiniz.
Ben hep fark ederdim.
Eğer boş bir duvarı gözyaşlarınızı silip güneş doğana dek izlemeye devam ederseniz çaresizliğinizi ilk kez kabullenirsiniz.
Ben hep kabullenirdim.
Ve sonra acılarınızı görse bile susan bütün duvarlara küsersiniz. Ben hiç küsemezdim.
Sayfa 216 - Ephesus Yayınları PDFKitabı okudu
“Hayat akar, yol ve yöntem değişir derler, insan değişir yol ve yönelim değiştirir derler. Bütün bunlar bence meselenin değişmesi, ortadan kalması veya artık mühim sayılmamasıdır. Yoksa ne hayat gibi muhkem bir şey akar, ne sana bakıp da yol yön değiştirir. İnsanı ahret bile değiştiremez. Zebani dilini çekmeye gelse kişi ancak ahlakının elverdiği ile seslenir de aman diler.”
Sayfa 88Kitabı okudu
Geride bıraktıklarınıza gelince, onlara yalan söyleyin çünkü onların duymak istediği gerçekler değildir, aman sakın gerçeği söylemeyin onlara..
Sayfa 39Kitabı okuyor
Tutunamayanlar Galerisi :)))
"Aman onun ne arkadaşı olacak ki? Uyumsuz Defne'nin arkadaşları da tıpkı kendisi gibiydi, çocukluğundan beri nerde tuhaf, uçuk kaçık tip varsa eve toplardı! Nerdeyse bir çeşit "Tutunama- yanlar Galerisi!' Değil mi anne hıı? Hiçbirinden hazzetmedim hiç!.."
Sayfa 8 - Everest yayınlarıKitabı okuyor
15 Ekim 2007
Mert yatak odasında bir aşağı bir yukarı gidip geliyordu, içinde tuhaf bir sıkıntı, önemli bir görevin eşiğinde olduğuna dair bir his vardı.
Telefonu çaldı. Cevap vermek istemiyordu ama önemli bir telefon olma ihtimali vardı ve
içindeki sıkıntıya yenik düşüp profesyonelliğe sığmayacak bir tavır takınmak, Mert'in en son yapacağı şeydi.
Telefonu açtı, duyduğu sese inanamıyordu.
"Aman Allahım, Kurt... Nereden arıyorsun beni?"
"Mert Han, nasılsın oğlum?"
"İyiyim Kurt, iyiyim. Ben de unuttunuz beni
zannediyordum. Yeni bir görev var herhalde."
Sayfa 133Kitabı okuyor
Bazen gerçekten birine çok ihtiyaç duyuyorum. Sakın "aman daha yaşın için biraz erken. Daha önünde çok zamanın var" diye düşünme. Çünkü yaş diye bir şey olamaz. Ben ne zaman bir insana (yani ona) ihtiyaç duyuyorsam, kendimi biriyle bütün olarak düşünebiliyorsam işte o zaman zamanı gelmiş demektir. Bir bütün demek istediğim, hayallerimdeki gibi gene o. Yani Romeo, Juliet gibi. Aman ne bileyim ben, bunu tarif edemem. Ancak hayal edebilirim.
Sayfa 55
Ben gördüm ve bildim ki, İmam Şâmil'den, Bediüzzaman Said Nursi'ye, İmâm'ı Azam'dan İmam-ı Şafii'ye, Buhârî'den İmam Hanbelî'ye dek olan bu şahsiyetleri biz dinî bilgilerinden dolayı tanımıyoruz. Tarihe kazınmalarının sebebi bilgilerinin zeminindeki güçlü karakterleri. İmam Buhârînin Buhara padişahının çocuklarına özel ders vermeyi reddettiği için sürgün edilmesi, İmâm'ı Azam ve Hanbeli'nin Emevî halifesinin halka dayattığı Mutezile itikadını onaylamamaları, bu sebepten zindana atılmaları... Nice eğip bükenler silinip gitti ama tarih onları bize taşıdı.
"Ne istiyorsa onu deseydin, değdi mi bütün kariyerini harcadığına? Şimdi bir de zindan hükmü giydiğin için apoletlerin de sökülecek üç kuruşa muhtaç kalacaksın. Herkes arkandan atıp tutacak, itibarını kaybedeceksin." demiş midir anneleri? Kıymetli anneleri öyle günü kurtarma derdinde "aman elimi suya sabuna değdirmeyeyim" eğitimi vermiş olsalardı, hiç yaşanmamış beş bin olayın içtihadını yapan, sabahlara kadar uzun teravih namazları kılan bir İmâm'ı Azam yetişir miydi?
Morfinli Johnny Kavanagh
"Dinle, gitmem gerekiyor," diye fısıldadım Johnny'ye. Dikkatimi tekrar ona doğru çevirirken kalbim hâlâ şiddetle atıyordu. "Otobüs
kalkmadan önce geri gelmeye çalışacağım, tamam mı ?"
"Hayır, hayır, hayır," diye inledi Johnny. iki eliyle elimi sıkıca tuttu.
"Beni bırakmayacağını söylemiştin."
Aman Tanrım.
"Johnny, biliyorum ama gitmek zorundayım," diye fısıldadım telaşla. "Sadece ailenin kalmasana izin var.".
"O benim karım," diye haykırdığında aklımı çoktan kaybetmiştim.
Sayfa 696Kitabı okudu
Aman Tanrım! Aman Tanrım! Benim kadar mutsuz bir kadın olmuş mudur?..
TİB, Kültür Yayınları
