nehir
@amorphase
bir ömür verdim anlaşılmadığıma anlamaya
12 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
yok olmak ve yaratmak gibi düşüncelerin nasıl birbirlerine yaklaştıklarını gördün. insanın yarattıkça yok olduğunu anladın. yaratıcılığın bedelinin yarattıkların kadar eksilmek olduğunu kabul ettin.
Sayfa 33Kitabı okudu
böylece sen loş oldun. bazen aydınlandığını, bazen de karardığını sandın. ancak hangisinin sen olduğuna asla karar veremedin. ne kötüsün ne de iyi. her şeyi düşünebilir, her şeyi hayal edebilir, ancak sadece seçtiklerini gerçekleştirebilirsin. düşünce şeytandan, davranış tanrıdandır. hangi düşüncenin davranışa dönüşeceğine karar verense insandır.
Unutma ki zaman, gidecek yeri olmayanların evidir. Sadece zaman onları ileriye taşır.
Sayfa 17Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
456 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Aksine hatırlamakla lanetliyiz biz.
…
Onlar da bize körler. Yok gibiyiz, hiç gibiyiz, hepimiz bu şehirde birer hayaletiz. Birer hayaliz.
Varız ama yokuz.
Her şeye gerçekten sahip olabildiğim tek zaman. Benimle soluk alan, benimle var olan, benim olan tek zaman. Hep içinde durabildiğim, gerçekten ve gerçek halimle var olabildiğim şimdiki zaman, şu an. Geçmişin devamlı elimden kayıp gittiği ve geleceğin de olamayacak hayaller yalanında devamlı eriyip bittiği bir hayatı terk ettiğim anda varlığını iliklerime kadar hissettiğim o muhteşem zaman.
Ben Efsun Abla’yı, kendimi kaybettiğim yerde buldum. Ya da o beni kendisini aradığı yerde buldu.
Bize ne “gel” diyen var ne “git”. Yokmuşuz gibi. Ya da hep buradaymışız gibi. Yokluğumuzla varlığımızın birbirine bu kadar olduğu tek yer.
Aynada tanıyamadığım ben. Binlerce parça. Artık ben de olmayan yüzbinlerce parça.
Uyumak istiyorum, uykudan ürküyorum.
Sayfa 221Kitabı okudu
Bakışlar bomboştu; gözler, karşılarına çıkan insan saydammışçasına, bir “öte”ye dikiliyordu.
Örnekten çok, ters imgeler yaratıyoruz karşımızda. Hangi ayna kendimizi gösterecektir bize? Sürekli bir yürüyüş içinde gibiyiz, bir lunaparkın eciş bücüş görüntü veren aynaları arasında.
Ardında örnek bulmamak, yaratmamak, gene de yaşayabilmek…Olacak şey mi?
Bu “başka insan” deyimi, kaypak bir anlam taşır onlar için; özlerinden başkası da demektir, kendileriyle bir tuttukları ya da kendilerinin bir yansısı saydıklarından başkası da demektir.