Kendine itiraf etmek istemediği şeyler vardı...
Sayfa 80 - sokak kitaplarıKitabı okudu
Dedim ki: "Hakîkat şarâbından ve o şarâbın ağzında kalanlardan bana tekrâr daha fazlasını içir." Cevâben dedi ki: "Mâvi bir kubbe altında Ankâ'nın vasfından haber veren bir âlem işittim. O âlemi görmeye heves ettim; işte o âleme girdim." Yine dedim ki: Oraya dâir olan haberini açık anlat ve oraya âit olan eserini sağlıklı kıl, sıhhatini söyle!" Yine cevâben dedi ki: "İnsanı hakîkatte hayrette bırakan ve kimsenin görmediği büyük beyaz bir kuştan ibâret olan o Ankâ'nın, altıyüz kanadı ve yukarıya yükselmek için, bin adet uçma âleti vardır. Harâm onun yanında mübâhtır. İsmi, Seffâh ibn Seffâh'dır. Kanatları üzerine güzel isimler yazılmıştır. "Bâ" harfi başında, "elif" harfi göğsünde, "cim" harfi alnında, "ha" harfi gerdânında; kalan harfler, iki gözü arasında saf şeklinde yer tutmuştur. Bu kuşun alâmeti, elinde mühür vardır. Pençelerinde kesin emirlerin fermânı mevcûttur. Bu kuşta bir nokta vardır, bilmece oradadır. Refref'in üstünde, kendisinin Burâk'ı vardır."
Bilirlik, bilgi hamallığı değil, özümsenmiş bileğinin ete kemiğe bürünmesidir... Hazmedemedikten sonra, okuyup bir kenara bıraktığın kitaplar seni ancak bilgi obezi yapar, Bilge değil... Eğer böyle olsaydı, dünyanın en güzel yemeğini elde etmek için dünyadaki tüm malzemeleri karıştırması yeterli olurdu insanların, öyle değil mi?
Sayfa 21Kitabı okudu
İçinde oluşan zorlamasız ve doğal sükûnet, kimi zaman çevresindekiler tarafından adeta elle tutulur derecede fark edilir bir hal alıyordu. Elbette çevresine "içe kapanmak” olarak yansıyan ama aslında "dinginleşmek" olan bu gelişme, yavaş yavaş hayatına da nüfuz eder hale gelmişti...
“Her çiçekçi bilir ki tüm çiçeklerin kendi zamanı vardır.. Zorla açmaz hiçbiri..Hayat için de geçerli değil midir bu? Mesele, ne zaman açtıklarından çok, kendilerine verilmiş yaşam içinde açıp açmadıklarıdır..”
Sayfa 91Kitabı okudu
İnsaniyetinin tadına varmadıkça, bırak köşkleri, ormanları; kâinat bir makbere (mezarlık)dir, bunu unutma!
Sayfa 115Kitabı okudu
Zaman varken şu basit soruyu sor kendine:
"Ben gerçekten ben miyim?"
Sayfa 112Kitabı okudu
Köklerinden koparılan çiçekler, ne kadar uzağa gidebilirdi?
Sayfa 11Kitabı okudu
Ve var olan her zerre, bilerek ya da bilmeyerek, O’nu arıyordu…
Sayfa 11Kitabı okudu