ANLAMANIN UYKULARI
Eksilmeyen
ve eğilmeyen bir çığlık gibi ömrümüz.
Ey çığlık, çek git,
büyüdün artık;
artık ağzımıza sığmayacaksın.
Sayfa 47
ANLAMANIN UYKULARI
sesim
ki govdesini gunese dik tutan yarali daglar gibi
hangi takvimde unuttuk gülmenin iklimini?
Sayfa 74
ANLAMANIN UYKULARI
Anlat ki İnsanız; bulaşan ve bulaştıranız,
dağ'ız, rüzgârız, hırçın gecelerde sapsarı ay'ız,
kan karanfil renkte karabasanız.
Ölüm...Sonra ölüm, bize de bulaşmış eli.
İnsanız; bize ne bulaşmaz ki...
Sayfa 49 - Nemesis KitapKitabı okudu
Anlamanın uykuları kaçmış gözlerinizden
Yaşamın dizginleri yüreğinizden
