Sadizm, bir başka insan üzerinde az ya da çok yıkıcılıkla karışık sınırsız yetke uygulamayı amaçlamaktır. Sadist, bir başkası üzerinde yetke kurmaması halinde, kendisini zayıf ve boş hissedeceği için, yetke kurduğu birey üzerinde tekrardan yetke kurmayı amaçlar.
Bu sadizmi hayatımızda yaşıyoruz ve farkına varamıyoruz. En güçlü örneği anneler ile kızları arasında gerçekleşiyor. Sadist anneler kızlarının hayatlarına sınırsız müdahale ederek, onları oyun hamuru gibi şekillendirirler. Kızlarının tercihleri onlar için yok hükmündedir çünkü onların bir aptal olduğunu düşünürler. Kendi sadistliklerini canavarca kızlarında tatmin ederler ve "onun iyiliği için" düşüncesiyle bu canavarlıklarını ussallaştırırlar. Kendilerine bağımlı çocuklar yetiştirdikleri için eleştrilemezler. Çocuk o kadar ezik yetişmiştir ki, kendi benliğini oluşturamamıştır, annesinin öfkesinden doğan bir kişiliğe bürünmüş olur. Kimse annesine sadist kelimesini yakıştırmak istemez, ama kabul etmemek gerçeği değiştirmez. Sadist anne, önünde sonunda kızını manipüle eder, bu onun için ölüm kalım mücadelesidir. Kızı, kararını kendi tercihi zanneder ama uğradığı manipülenin farkında değildir. Son olarak belirtmek isterim ki, bir kızın en büyük düşmanı sadist bir annedir. Hayatındaki yıkılmışlıkların acısını, annelik vafasını kullanarak kızından çıkartan annedir!
Masallar sandığımız kadar masum değiller:
Kırmızı Başlıklı Kız hikayesinde, kırmızının aslında regliyi ve kadınsal cinselliği yansıttığını; kurdun ise “baştan çıkarıcı” rolü üstlendiğini...
Kan emici vampirlerin, gece akıntıları ve bastırılmış oral sadizmi yansıttığını...
Büyücü kadın karakterlerin aslında “anne figürü”nü temsil ettiğini...
Bilge ve akıllı yaşlı adam figürünün, Tanrı’yı çağrıştırdığını...
İyilik yapan yaşlı erkek veya kadının, Güneş’i temsil ettiğini...
Kötülük yapan yaşlı karakterlerin, ölümü temsil ettiğini...
Yaşlı karakterlerin hem hayat vericiliği hem de öldürücülüğü çağrıştırdığını...
Biliyor muydunuz?