İlk defa hayal kurmayı sevmiştim ben. Vay be demiştim burda ki dünya ayrı bi güzel. Mutluluğu hiç tadılmamış, varlığı hiç hissedilmemis yaşantılar vardı orda. Ne kadar geç kalmışsin die kızmıstım kendime. Meğersem mutluluk hayallerde de varmış. Somut olmasa da soyut olarak da var olması yetiyormuş işte. Neden mi? Çünkü sen vardın orda; çünkü seninle mutluluk vardı; çünki seninle olan yaşantılar vardı.. durum böyleyken seninle olan hayalleri kurmamak olur mu hiç. ?