Biri susuyorsa isteği onu konuşturmanız değil, onunla susmanızdır. Biri gözlerini uzaklara götürüyorsa onu yakına çekin diye değil, onunla uzaklara gidin diyedir.
Kalp bu, atardı. Kalp bu, hissederdi. Kalp bu, yaşardı. Sanırım en kötüsü ise kalbi bunlara alıştırmaktı. Çok alışma kalbim, üzüleceğini hissediyorum.
Bir kalbi kırmadan sevmek, bir çiçeğin yapraklarını koparmadan koklamak kadar zordu.
Kötü bir şey olmadığına sevindim,” diye gülümsedim.
Yüzümü hayranlıkla izlemeye başladı bu sefer.
“Sana geldim Yasemin'im,” dedi. “Hiç kötü bir şey olur mu?”
"Yalnız değilim ama yalnız hissediyorum kendimi. Niye böyle oluyor ki?"