Oluş harikasını görmeye, yeryüzüne dikilecek hiçbir Babil kulesi kafi gelmeyecektir, kuleyi kendi yüreğinde yükselteceksin. Ozaman, o kulenin her cihetinden yeni bir harika göreceksin.
Hep yalana inanmaya alışmış olanlar doğruya inanmakta güçlük çeker.
Sayfa 106
Bir çalı bile, bağrındaki dikene nispetle gülden bir imge taşır.
Sayfa 212
bana gelince.. kimse olduğum gibi görmek istemiyor beni. Nasıl söylesem.. herkes kendi icat ettiği gibi bakıyor bana.
Sayfa 104
Ölümü görmezlikten gelirsek sanki hayatı ebedîleştirebileceğimizi mi sanıyoruz ne?!
Sayfa 205
Yanmayan birinin Leyla’dan söz açması yavan ve iticidir.
Sayfa 203
Hiçbirimiz kendimize ait yerlerde gezinmiyoruz.
Sayfa 100
Kendimi bir nokta kadar hiç olarak gördüm. Bu durmadan akan, yürüyüp kaybolup giden girdap içinde, bu korkunç çağıltıda bir damla su gibi. Yalnız kendimi değil, yaptıklarımı da, yapmayı tasarladıklarımı da.
Sayfa 97
