Hoppa kadınlara koca olanların vazifeleri doğacak çocuklara belediyede baba yazılmaktır.
Sayfa 54 - Atlas KitabeviKitabı okudu
Dertli artık dünyada yoktu. Ahirette de değildi. Çünkü hiçbir din, hayvanlara, dünyada çektikleri eziyetlere karşılık cennet vaadiyle teselli vermiyordu.
Sayfa 44 - Atlas KitabeviKitabı okudu
Sonra çarpıntısını yatıştırmak için durdu... Durdu... Nihayet baygın bir bakış ve ezik bir telaffuzla: “Irzımı zor kurtardım, şükür Rabbime!” dedi.
Ah, ah, orospu oyununa geldim. Yaşlandım diye büyük söylememeli. Bir kadın için her zaman tehlike var. Rabbim kazasından esirgesin. Bir daha vesika mı? Tövbeler tövbesi.
Hay ilahi işkembeniz, bağırsağınız değişsin.
Sokaktan alıp getiren ben, pişirip de akşama önlerine koyan ben... Ne yapayım? İşte, elimden geldiği kadar çalışıyorum.
Hanımlar, bu kadar kişi gündüz çalışırız. Yine layığıyla karnımızı doyuramayız.
Bu tuhaf macerasını tekrar tekrar anlatmaya doyamaz, sanki kelimelerin tatlı şekerinden herkesten fazla kendisi lezzet alırdı.
Dünyada ayrı düşen bu iki ruhun birbirini teselli için ahirette birleştiklerine insanın imanından şehadetler fışkırıyor gibi oluyor.
Vurdular, Ali Lütfullah’ı vurdular. Müslümanlar, görmüyor musunuz? Çölün kızgın kumları yavrumun kanını emiyor. Analar, büyükanalar, ablalar, kardeşler, haydi koşalım. Daha ne sülün yapılı, yaralı gençler can veriyorlar. Bakınız, bakınız... Sırma başlıklı yeşil develer al tabutlar içinde şehit taşıyorlar.