Bazı iletişim şekilleri bizi doğamızdaki
şefkatten uzaklaştırır.
Gönülden verdiğimizde bunu isteyerek, bir başka kişinin hayatını zenginleştirmenin bize verdiği keyifle yaparız. Bu şekilde vermek, hem veren hem de alan için yararlıdır.
"Verileni incelikle kabul etmek
belki de 'vermenin' en güzeli.
Asla ayıramam
ne onu ne berikini."
Ruth Bebermeyer
Aradığınızı bulmayı umut edebileceğiniz
yerleri bilincinizin ışığıyla aydınlatın.
"Yaşamımda istediğim şey, şefkat...
Kendimle başkaları arasında, karşılıklı olarak gönülden vermeye dayalı bir akış..."
Her söz bir penceredir, ya da bir duvar, Mahkûm da eder kişiyi, azat da eyler...
"Ruth Bebermeyer"
GÖZLEMLEYİN!!! Hemen hemen hiçbir şey
bunun kadar önemli, bunun kadar kutsal değildir.
Frederick Buechner, vaiz
"Kim ne hak ediyor? " düşüncesi şefkatli iletişimi engeller.
İnsanların cezadan kurtulmak için değil, değişmenin kendileri açısından iyi olacağına inandıkları için değişmelerinin herkesin yararına olacağını düşünüyorum.
En derin korkumuz yetersiz oluşumuz değildir. En derin korkumuz ölçülemeyecek derecede güçlü oluşumuzdur. Bizi korkutan şey karanlığımız değil, ışığımızdır.
Sen Tanrı'nın bir çocuğusun. Küçük veya önemsiz görünmenin dünyaya bir faydası olmaz.
Diğer insanlar senin yanında kendilerini güvensiz hissetmesinler diye kendini küçültmenin ya da saklamanın aydınlanmayla bir alakası yoktur.
Biz içimizdeki Tanrı'nın ihtişamını açığa çıkarmak için dünyaya geldik.
Bu ihtişam, sadece birkaçımızın değil, hepimizin içindedir. Ve biz kendi ışığımızın parlamasına izin verdikçe, ister istemez diğer insanların da aynı şeyi yapmalarına izin veririz.
Biz korkumuzdan özgürleştikçe, mevcudiyetimiz başkalarıda özgürleştirir.