Yaratılış bir olduktan sonra pire de bir fil de.
İnsanın benliği ahlakın dengesi ile düzenlenmeli ve ahlak benliğe ölçü olmalıdır.
Bu hayatta yok vefa,
Her günü der ü cefa,
Ey müştak-ı safa,
Ömrünü etme heba,
Dem bu demdir, dem bu dem!
Bir kalpte şüphe olursa yollarda kalır.
Ne güle, bülbüle baki, a gözüm bağ-ı cihan.
Kime yar oldu, istediğince felek-i devr-i zaman.
“Ey beşeriyet! Saadet, hayatı olduğu gibi kabul, eskâline rıza, ıslahına saydedir.”
Bu hayatta yok vefâ,
Her günü derd ü cefâ.
Ey müştâk-ı safâ,
Ömrünü etme hebâ.
Kimse kalmaz hep gider!
“Olmak için ilk önce olmamak gerekir..”