"Müftüler fetva verse de sen gönlüne danış."
(Dârimî, Buyû', 2.)
Sayfa 158
İbadet sonucu meydana gelen aşk ve sevgi ile kul Allah'a varması, maddi ve zati birleşme ; hulul ve ittihad değil, manevi bir vuslattır. Bunun başlangıcı kesbi ,sonucu ise vehbidir.
Vuslata ermenin en güzel yolu, " üsve-i hasene" ( yani güzel bir örnek) olan Allah Rasulü'ne (s.a.v.) ittiba ile O'nun veraset-i manevisine sahip olmaktır.
Tasavvufun temel konularını anlatan ve kendilerinden sonrakilere kaynaklık etmiş bulunan başlıca muhalled tasavvuf kaynakları/ klasikleri şunlardır:
1- Haris b. Esed Muhasibi / er- Riaye
2- Hakim Tirmizi / Hatmü'l evliya
3- Ebu Nasr Serrac / el- Lüma
4- Ebu Bekir Kelabazi / et- Taarruf
5- Ali bin Osman Cüllabi Hücviri / Keşfü'l Mahcub
6- Muhammed Gazzali / İhya-u ulumi'd-din
7- Muhyiddin İbn Arabi / Fususu'l -hikemi
8- Mevlana Celaleddin Rumi / Mesnevi
Tasavvufa dair ne kadar tanım yapılırsa yapılsın;
Bu değerlendirmelerin her biri, Eflatun ve Mevlânâ'nın anlattığı körler hikâyesine benziyor. Hani körlere fil gösterilmiş de onlar,
elleriyle dokundukları organlarına göre fili tanımlamışlar. Körlerin verdiği cevap, tek tek fil tarifi için geçerli değildir. Çünkü bu tarifler
filin bütününün değil, belli organlarının tarifidir. Tasavvuf konusunda söylenenler de aynen böyledir.
Sayfa 12
Cüneyd, tasavvufu “Hakk’ın seni senden öldürmesi ve kendisiyle diriltmesidir.” diye tanımlarken insanın nefsini imha etmesi ve Hakk ile ve Hakk’ın iradesiyle hareket etmesi anlamını kastetmektedir.