Türk milliyetçiliğinin milletlerarası münasebetlerdeki ifadesi ise, en kısa bir deyişle, hürriyet ve istiklaline sahip bir millet olarak yaşamaktır. Hatta Türk milliyetçiliği için hürriyet ve istiklâl de son bir gaye değil, daha üstün ve insani bir ideale ulaşmak için bir merhaledir. "Bu ideal Türk milletini geniş insaniyet ailesi içinde, bu ailenin en lâyık ve şerefli bir uzvu yapmak, Türklüğü insanlığın hizmetine layık kılmaktır"
Bizde daha çok yasaklanıyor :))
Atatürk'ün deyimi ile, "NE MUTLU TÜRK'ÜM DİYENE" sözünü milli benliğimizin bir ifadesi olarak kullanabiliriz.
Osmanlı Devleti, bir Türk çekirdeği etrafında toplanmış, irili ufaklı, çeşitli soy ve din gruplarından meydana gelmişti. Bu gruplar arasındaki farklar yalnız soy farkı değil aynı zamanda din, dil, duygu ve kültür farkları gibi sosyolojik idi. Müslüman olanları ilk zamanlarda kuvvetli, sonralar zayıflayan bir din birliği bağından başka birlik bağları yoktu. Hıristiyan unsurların ise, devlete bağlılığı sırf siyasi bağlılıktan ibarettir. Bu hal Osmanlı Devleti'nin dağılması ve yıkılmasının başlıca etmeni olmuştur.
Eski Türklerde "bod" sözü, bağımsız, illi ve kağanlı bir Türk toplumu anlamına geliyordu. "Türk Sir Budun", birleşik Türk milleti demekti. Eski Türkler milleti devletin esas kurucusu ve sahibi gibi düşünüyorlardı.
Millet kelimesi, Osmanlı Devleti'nde Müslüman olmayan Cemaatler için kullanılıyor. Bütün Müslümanlar bir ümmet sayılıyor ve "ümmet-i Muhammed" adını alıyordu. Rum, Ermeni ve Yahudileri ifade etmek için ise, etnik bakımdan değil, fakat dini cemaatler olarak millet deniliyordu.
Atatürk'ün Türkçülüğe ve Milliyetçiliğe Yönelişi
Atatürk 14 Eylül 1931 günü bir sohbet sırasında milliyetçiliğe yönelişini şöyle anlatmıştır: “Bizim neslin gençlik yıllarına Osmanlılık telkin ve etkileri hâkimdi. İmparatorluk halkını meydana getiren Türk'ten başka milletlere, bu arada yanlış bir din anlayışıyla Araplara, sarayın, ordu ve devlet iler gelenleri arasında bulunan ırkdaşlarının
Sayfa 217 - Ankara : AKDTYK Atatürk Araştırma Merkezi, 2012.Kitabı okudu
Atatürk'ün, Türklüğü ile nasıl iftihar ettiğini gösteren belgelerden biri de şudur:
“Bu dünyadan göçerek Türk milletine veda edeceklerin çocuklarına, kendinden sonra yaşayacaklara, son sözü şu olmalıdır: “Benim Türk milletine, Türk Cumhuriyetine, Türklüğün istiklâline ait ödevlerim bitmemiştir, siz onları tamamlayacaksınız. Siz de sizden sonrakilere benim sözümü tekrar ediniz. Bu sözler, bir ferdin değil, bir Türk milleti duygusunun ifâdesidir. Bunu her Türk bir parola gibi kendinden sonrakilere mütemadiyen tekrar etmekle son nefesini verecektir. Her Türk ferdinin son nefesi, Türk milletinin nefesinin sönmeyeceğini, onun ebedi olduğunu göstermelidir. Yüksel Türk, senin için yüksekliğin hududu yoktur. İşte parola budur”.
Sayfa 126 - Ankara : AKDTYK Atatürk Araştırma Merkezi, 2012.Kitabı okudu
"Biz milliyet fikirlerini tatbikte çok gecikmiş ve çok ilgisizlik göstermiş bir milletiz. Bunun zararlarını fazla faaliyetle telâfiye çalışmalıyız. Çünkü tarih, hâdiseler ve müşahedeler, insanlar ve milletler arasında, hep milliyetin hâkim olduğunu göstermiştir. Özellikle bizim milletimiz, milliyetini ihmal edişinin çok acı cezalarını çekmiştir. Osmanlı İmparatorluğu'ndaki çok çeşitli toplumlar hep millî inançlara sarılarak, milliyetçilik idealinin kuvveti ile kendilerini kurtardılar. Biz ne olduğumuzu, onlardan ayrı ve onlara yabancı bir millet olduğumuzu, sopa ile içlerinden kovulunca anladık. Kuvvetimizin zayıfladığı anda bizi hor ve hakir gördüler. Anladık ki kabahatimiz kendimizi unutmuş olduğumuzmuş."
Sayfa 28 - Ankara : AKDTYK Atatürk Araştırma Merkezi, 2012.Kitabı okudu
Türk Milliyetçiliğinin Doğuşu
Milliyet şuuru Türk toplumunda tarihin en eski çağlarından itibaren mevcuttur. Gerek Orhun Abidelerinde, gerekse Asya Hun İmparatorlarından Çi-çi'nin halkına verdiği nutukta bunun belirtileri açıkça görülür. Bu nutku tarihte milliyet fikirlerinin ilk dile gelişi diye tefsir eden Fr. Hirth'te göre: "Tarihte milliyetçiliği devlet siyasetinde temel yapan ilk devlet adamı Çi-çi'dir."
Sayfa 21Kitabı okudu
