sahip olunan bir şeye özlem duyulabilir mi? bir an sonra artık sahip olamayabileceğimizi düşünüyorsak, evet. benim özlemim sonsuz bir sabırsızlıktır.
şaşırt beni, hazırım. ödül için değil onur için dövüşelim
Lanet olası şans! Sen, benim tek sırdaşım, dostum ya da düşmanım olmaya değer gördüğüm tek varlık, ne denli farklı olsa da o hep aynı, hep akıl ermez, hep muamma olan! Sen, ruhumun tüm içtenliğiyle sevdiğim, suretinden kendimi oluşturduğum, neden çıkmıyorsun ortaya?
İnsan kendini sınırlamalı; tüm zevklerin ana kuralıdır bu. Ruhumu ve düşüncelerimi, yokluğunu bana unutturmayacak kadar meşgul eden o kız hakkında şu an çabucak bir bilgi edinmeyi umabileceğim bir durum yok galiba. Artık gayet sakin olacağım, çünkü içinde bulunduğum bu durumun belirsiz, anlatılmaz ama şiddetli tedirginliğinin tatlı bir tarafı var yine de.
Kendimi tanıyamıyorum. Ruhum ihtiras fırtınalarıyla çalkalanan bir deniz gibi öfkeli. Bu durumdaki ruhumu bir başkası görebilseydi, sanki denizde baş tarafından yara almış, sanki ürkütücü bir hızla dipsiz derinliklere doğru dalan bir gemi gibi görürdü onu. Ama gemi direğinin tepesinde oturmuş çevreyi gözleyen denizciyi görmezdi. Kudurun vahşi güçler, tüm ihtiras
gücünüzü harekete geçirin! Patlayan dalgalarınızla göğe köpükler saçsanız da benim tepemi aşmayı başaramazsınız; Kayalıklar Kralı gibi sakin ve görkemli oturuyorum ben.
Varlığı hüzünle acının güzel bir uyumu. Gerçekten büyüleyici. Orada yolculuk kıyafetiyle oturuyor, ama yolculuk edecek olan o değildi, giysilerini mutluluk arayacağı bir serüvene çıkmak için giyinmişti; şimdi ise acısının bir işareti oldu, çünkü mutluluğun bırakıp gittiği biri gibi duruyor.
Yaşadığımız bu dünyanın arkasında, gerilerde bir yerde bir başka dünya daha vardır; nasıl ki insan tiyatroda bazen öndeki gerçek sahnenin arkasında da bir sahne olduğunu fark eder ve nasıl ki bu sahne öndekiyle ilişkilidir; tıpkı öyle.
Sayfa 6
Tecrübeler yaşandıktan hemen sonra kaydedilse bile, üzerinden uzun zaman geçtikten sonra da insana sanki her şey o an gözlerinizin önünde yaşanıyormuş gibi gelir, öylesine dipdiri ve dramatik.
Sayfa 5
doğrusu vicdan azabı hayatı ilginçleştirebiliyor.
Sayfa 4
