Acılar insanı olgunlaştırır dediklerine bakmayın: O iş bir seferde olmuyor, önce enikonu ahmaklaşıyor insan, acılaşıyor, hatta bazen kötücülleşiyor. “Olgunluk” ancak daha sonra, çok sonra... O da kısmen, olduğu/olabildiği kadar... Üstelik her zaman değil... Belki... Bazen... Yaşam cömert davranıp, sonradan bir şeyleri düzeltebilmişse... Kendiyle yüzleşip hesaplaşmaya fırsat bulunabilmişse...
Sayfa 85 - masmaviKitabı okudu
İzin almadan gelen, kovulmayı beklemeden çekip gitmeli.
Sayfa 88 - Can YayınlarıKitabı okudu
Tercümeye gerek.Yok.
“Bir kadın size ‘hayır’ dediğinde bunun anlamı dünyanın bütün dillerinde sadece ve sadece ‘hayır’ demektir. Nokta.”
Sayfa 80Kitabı okudu
Siz siz olun, her fırsatta müzik dinleyin.
Parçanızı iyi seçerseniz, kulak tırmalayıcı tüm gereksiz sesleri bastırır o: Her haber kanalında 7/24 parmak sallayan devlet büyüklerinin böğürtüsünü...
Demem o ki umutsuzluğa geçit vermeyiniz. Müzik sayesinde direnebildiğiniz sürece, o halde bile akıl sağlığınızı korumak mümkün.
Sayfa 77Kitabı okudu
Ben mi kurdum, ben mi yönettim kriz arsızı bu akıldışı sistemi? Ben mi başkalarının sırtından milyarlar kazandım yıllar boyunca? Açgözlülüklerinin, beceriksizliklerinin, yanlış hesaplarının bedelini niçin ben ödüyorum? Neden benim ücretim kısılıyor, niçin işten atılan ben oluyorum? İsyan etmez mi insan böyle adaletsizliğe? Kurtulmaya çalışmaz mı, kendi kendini yok eden bu deli saçması düzenden!
Sayfa 93 - başkalaşımKitabı okudu
“Aşk hiç biter mi?” Oysa... Her şey bitmiyor mu bir gün? Ayrılık... Özlem... Sefalet... Sıkıntılar... Her şey! Yaşam bile: Kelebeğin ömrü kaç günbatımı? Her şeyin bittiği yerde, aşk nasıl dirensin?
Sayfa 86 - masmaviKitabı okudu