Olayların Mekânı
Bozkurtların Ölümü'nde olduğu gibi Bozkurtlar Diriliyor'da da asıl ve sürekli mekân "sonsuz bozkır" dır. Romanda birbirleriyle rakip olan Gök Türkler de Dokuz Oğuzlar da bozkırda kurmuş oldukları çadırlarda yaşarlar. Fakat çadırların içi tasvir edilmez. Kahramanlar çadının veya otağın içine girip çıkarlar;
Dil ve Üslup
Bozkurtlar Diriliyor'un dil ve üslubu Bozkurtların Ölümü'nden farklı değildir. Aynı açıklık ve akıcılık bu romanda da dile hâkimdir. Roman, olay ve hareket ağırlıklı olduğu için tahkiye ve diyalog üslubu öne çıkar; tasvirler son derece azdır. Bozkırın ve kahramanların tasvirleri de genellikle birbirine benzer. Son derece
Deli Kurt Romanın Hazırlanması ve Yayını
Deli Kurt, ilk önce Akşam gazetesinde tefrika edilmiştir. Tefrika, 15 Mayıs 1958'de başlar. Akşam gazetesinin, 14 Mayıs'ta Cumhuriyet'te çıkan resimli ilanı şöyledir: "Yüzbinlerin okuduğu BOZKURTLARIN ÖLÜMÜ ve BOZKURTLAR DİRİLİYOR'dan tam on yıl sonra NİHAL ATSIZ 3 üncü büyük
Deli Kurt Romanının Türü: İlk baskıdaki kapağında “Büyük Türk Romanı" yazan Deli Kurt hiç şüphesiz tarihî romandır. Altan Deliorman'a verdiği cevapta Atsız da Akşam gazetesinin talebini anlatırken "Onlara tarihî bir roman lâzım olmuş." der. Yani bizzat Atsız'ın kendisi de eserini "tarihî roman" olarak nitelendirmiştir. Atsız'ın romanları üzerinde doktora tezi yapan Cihan Özdemir de Deli Kurt'u tarihî roman olarak değerlendirir. Özdemir şöyle yazar:"Nihal Atsız'ın Türk tarihini konu alan romanları Bozkurtların Ölümü, Bozkurtlar Diriliyor ve Deli Kurt'tur. Atsız, adı geçen tarihî romanlarda, Türk tarihini fiksiyon yardımıyla yeniden göz önünde canlandırmak. ta, tarih bilgisinin ışığında, Türk tarihini yeniden yorumlamaktadır. Bu romanlar tarihî roman perspektifinden değerlendirilmelidir." (Özdemir 2007: 75).
Tarihte yaşanmış olaylar ve tarihî kişilikler arasına yerleştirilmiş kurmaca olaylar ve öne çıkarılmış kurmaca kişilikler romanın olay örgüsünü ve şahıs kadrosunu oluşturur. Tarihî roman olarak Deli Kurt, Bozkurtların Ölümü'nden çok Bozkurtlar Diriliyor'a benzer. Bozkurtların Ölümü'ndeki baş kahraman Kür Şad, tarihî bir kişiliktir. Bozkurtlar Diriliyor'daki Urungu ile Deli Kurt'taki Murad (Deli Kurt) kurmaca kişiliklerdir ve her ikisi de hanedandan oldukları hâlde, başlangıçta bunu bilmemektedirler.
Sadece baş kahramanların kurmaca olması açısından değil, aşk teminin önemli yer tutması bakımından da iki roman birbirine benzer. Üstelik her iki romanda da âşık olunan kadınlar olağanüstü özelliklere sahiptirler.
ATSIZ’IN HİKÂYELERİ: Hikâye, Atsız'ın sanatında en az yer bulan bölümdür. Ömrü boyunca sadece beş hikâye yazmıştır. Onların da dördünü 1931 yılında yayımlamıştır. 1941'de yazdığı beşinci hikâye ise Bozkurt dergisinin Temmuz 1941 tarihli 11. sayısında yayımlanmış, fakat bu sayıda dergi kapatılmıştır. Beşinci hikâye ancak 1966 yılında
1966'da Ötüken'de yayımlanan "Bozdoğanla Sarı Yılan" aslında 25 yıl önce yazılmış ve o tarihte Bozkurt dergisinde çıkmıştır; fakat dergi, bu sayıda kapatılmıştır. Ötüken dergisinde yeniden yayımlanan hikâyenin sonunda "15 Haziran 1941, Maltepe" kaydı vardır.
"Bozdoğanla Sarı Yılan" sembolik bir hikâyedir.
Buhranlı Yıllar: Erenköy Kız Lisesi Tarih Öğretmeni Bedriye Atsız 13 Mayıs 1944'te bakanlık emrine alınmıştır. Roman kahramanı Ayşe Pusat, görevden alındıktan üç yıl sonra, bir Sonbahar'da okuluna dönmüştür. Bunu 1947 Sonbaharı olarak düşünebiliriz.
IrkçılıkTurancılık Davası'ndan 1,5 yıl hapis yatan Atsız, 25 Ekim 1945'te
Kokborilarning Tirilişi
Özbekistan'ın tanınmış yazar ve şairi Tahir Kahhar Bozkurtların Ölümü'nden (2001) sonra Bozkurtlar Diriliyor romanını da Kökbörilerning Tirilişi adıyla Özbek Türkçesine aktarmıştır. Aktarma, Özbekistan Yazarlar Birliği'nin yayın organı olan Cahan Edebiyatı dergisinin Kasım 2006 ve Aralık 2006 sayılarında Taşkent'te yayımlanmıştır (Burhanidinova 2011). 2016'da kitap olarak da yayımlanan eser, Özbek Kitap Âlemi sitesinin haberine göre 2016 sonu-2017 başındaki haftalar içinde Taşkent'te "en çok satan kitaplar" listesinde ilk sırada yer almıştır.
Cenknameler ve halk hikâyelerinin anlatım tarzına yakın tahkiye üslubuyla ve yine halk hikâyelerinde olduğu gibi aralara serpiştirilen dörtlüklerle Atsız'ın bu romanda kullandığı dil ve teknik Türk okuyucusuna aşina olduğu için Bozkurtlar Diriliyor'un baskı sayısı yüzü aşmıştır. Elbette bu başarıda sadece bu üslup ve tekniğin rolü vardır, demek istemiyorum. Romanın başarısının asıl sebebi hiç şüphesiz içine sindirilen Türklük ruhudur. Fakat o ruha uygun dil ve tekniğin de bu başarıda rolü vardır.
Bilge Tonyukuk'un Çin'de ve Dokuz Oğuzlar içinde casusları olduğu, onun geniş bir istihbarat ağına sahip bulunduğu muhakkaktır. Bunu, kendi diktirdiği anıtın satır aralarından anlıyoruz. Atsız da bunu fark etmiş ve Tonyukuk'un Çin sarayına soktuğu Karabuka'yı (Yinşao'yu) kurgulamıştır. Bu casus etrafında dönen entrik olaylar da romandaki gerilimi artırmıştır. Bozkurtlar Diriliyor'da sadece 679-687 yılları arasındaki olaylar yoktur. Sık sık geriye dönüş tekniği uygulanır ve eski tarihler hatırlanır. Bozkurtların Ölümü'ne göre bu romanda geriye dönüşler daha fazladır. Bu da son derece tabiidir; çünkü bazı geriye dönüşler önceki romanla ilgilidir.