“İnsanlar da, kendilerine ihtiyacım olmadığını, kendi sohbetleri olmadan yaşayabileceğimi anlıyor ve bundan ötürü, beni hiçbir zaman affedemiyorlardı.”
“ ‘Beni bağışla oğlum,’ dedi, ‘ama konuştuğun sürece sana baktım, belki bütün insanlar senin dediğin gibi maymundan geliyordur; yalnız affedersin ama sen doğrudan doğruya eşekten geliyorsun!’ “
“Gözlerim, benim olmayan yaşlarla bulanıktı.”
“Sevdiğim Bizanslı bir mistik, ‘Gerçeği değiştiremeyiz, öyleyse gerçeğe bakan gözü değiştirelim,’ der.”
Sanat insanı şarap ve aşktan daha fazla, düşünceden daha sinsice büyüleyip yatıştırabilir. Görev yerini değiştirir, geçici olanı ölümsüzleştirmeye ve insanın acısını güzelliğe dönüştürür.
Sayfa 448 - CanKitabı okudu