İnsan kendi özüne bağlı kalırsa, evren de onun yanında durur.
Gözler tüm dilleri konuşurlar. Tanıştırılmayı beklemezler.
Yüz ve gözler ruhun ne yaptığını, ne yaşta olduğunu, ne gibi amaçları olduğunu ortaya koyar.
Kim bilebilir ne olmuş
Kadim zamanlarda,
Issız yerküre üzerinde
Yıldızlarla güneş asılı durduğunda?