Bu dünya da seninle hoş, güzel, o dünya da; bu dünyada kalma bensiz ; o dünyaya gitme bensiz.
Ben geceyim, sen Ay'sın bana ; a can, gitme bensiz.
Gökyüzü, şu ayrılığı duysaydı, anlasaydı, yıldızlar da ağlardı, güneş de, Ay da.
Şarapsızlar öte dursun :))
Ayık olup oturman ayaksızlar getirmen
Severim aşk esriğin ben ayık olamazam
Yunus'a kadeh sunan Ene'l Hak demin vuran
Bir cür'a sundu bana içtim ayılamazam
Sayfa 235 - Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri, Derl Abdulbaki Gölpınarlı, İş Bankası Kültür Yayınları
Yine esriklik
Bir sâkiden içtim şarap arştan yüce meyhânesi
Ol sâkinin mestleriyiz canlar onun peymânesi
Sayfa 191 - Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri, Derl. Abdukbaki Gölpınarlı, İş Bankası Kültür Yayınları
Bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz degil
Yetmis iki millet dahı elin yüzün yumaz degil…
Babinger, «Die Geschichtsschreiber der Osmanen und Ihre Werke» (Osmanlı Tarihçileri ve Eserleri) adlı eserinde Behcetüttevârîh'in İstanbul kütüphanelerinde acemce dört nüshasını gösteriyor.
Bunlardan Veliyeddin Efendi kütüphanesinde 2342 numarada gösterdiği nüsha Accemce değildir. Kanunî devrinde bu kitap «Fârsî» mahlesli bir şair
Dilsizler haberini kulaksız dinleyesi
Dilsiz kulaksız sözün can gerek anlayası
Dinlemeden anladık, anlamadan eyledik
Gerçek erin bu yolda yokluktur sermayesi
Ne kadar garip bir şiiri, üstat dünyaya nereden bakmış böyle?
"Bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahı elin yüzün yumaz değil"
*
Ben Ay’ımı yerde gördüm ne isterim gökyüzünde
Benim yüzüm yerde gerek bana rahmet yerden yağar
Sözüm Ay gün için değil sevenlere bir söz yeter
Sevdiğim söylemez isem sevmek ded’i beni boğar
*