Yaşlandıkça geçmişin her zamankinden daha fazla benimle birlikte olduğunu görüyorum.
Sayfa 173Kitabı okuyor
Açık olmaya karşı derinlere yerleşmiş bir engeli olanlar -yakın arkadaşlıklardan her zaman kaçınanlar- için bile ölüm fikri uyandırıcı bir deneyimdir; insanın yakınlık kurma arzusunda ve bu yakınlığa ulaşmak için çaba gösterme istekliliğinde muazzam bir hızlanma meydana getirir.
Sayfa 120Kitabı okuyor
Gündelik tarzda etrafınıza odaklanır ve dünyadaki şeylerin nasıl oldu- ğuyla ilgilenirsiniz; ontolojik tarzda "varlık" mucizesinin kendisine odaklanır ve şeylerin var olmasına, sizin var olmanıza hayranlık duyar- siniz.
Şeylerin nasıl olduğu ile yalnızca varolmaları arasında önemli bir fark vardır. Gündelik tarza gömüldüğünüzde fiziksel görünüş, mülki- yet veya saygınlık gibi çabucak unutulan dikkat çelicilere odaklanırsı- nız. Öte yandan ontolojik tarzda yalnızca var oluşun, ölümlülüğün ve hayatın diğer değişmez özelliklerinin daha fazla farkına varmakla kal- maz, anlamlı değişiklikler yapma konusunda daha heyecanlı ve hazır olur- sunuz. Temel insanlık görevimiz olan sorumluluk, bağlanırlık, anlam ve kendini-gerçekleştirmeden meydana gelen özgün bir hayat inşa et- me fikrine sarılmak için acele edersiniz.
Zor kararların kökleri genellikle
varoluşsal kaygılar ve kişisel sorumluluk temeline uzanır...
Sayfa 58
Önemli kararların her zaman derin kökleri vardır.Her seçim bir vazgeçiştir ve her vazgeçiş sınırlılıkların ve geçiciliğin farkına varmamızı sağlar...
Sayfa 56
Ölüm korkusu ve yaşanmamış hayat hissi arasındaki pozitif ilişki.
Başka bir deyişle hayat ne kadar yaşanmamışsa ölümden o kadar korkarsınız.
Sayfa 51
Hayatın bir geçit töreni olduğunu söylüyordu kendi kendine.
Elbette! Faniligin her zaman farkındaydı.
Sayfa 45
Temel insanlık görevimiz olan sorumluluk,bağlanırlık,anlam ve kendini gerçekleştirmeden meydana gelen özgün bir hayat inşa etme fikrine sarılmak için acele edersiniz.
Sayfa 38
Eğer bir kişinin toplumda başıboş bırakılıp kimse tarafından fark edilmemesini sağlamak fiziksel olarak mümkün olsaydı, bundan daha zalimce bir ceza vermek gerekmezdi.
Sayfa 109 - William JamesKitabı okuyor
Taş taş üstünde
Kimse duymasa da
Kimse görmese de
Her biri sessizce ağlıyor:
Beni hatırla, beni hatırla.
Sayfa 140 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu