“Yok kimse şikayet etmeğe ey zalim
Senden sanadır yine bu efgan efgan”
mef’ülü mefa’ilü mefâ’ilün fa’**
“Sığmazsan eger dehre sığarsın kabre
Var gönlünü ister geniş ister dar et”
“Gül-berg misâli ciğerim pâreliyorsun
Ey bâd-ı seher ol gül-i handana dokunma”
Nâdîde bir dîvaneyim baştan başa efsâneyim
Hicrânımın ahvâline mâtem güler ben ağlarım.
Dil-i dîvâne bir şerer-i nâle ile
Âteşe yakdı külbe-i ahzânı bu şeb
(Esrâr Dede)
~Divane gönül, inleyişinin bir kıvılcımı ile bu gece hüzünler kulübesini ateşe yaktı.~
~~~
*Külbe-i ahzân: Hüzünler kulübesi. Hazret-i Yakub'un, Hz. Yûsuf'a hasretiyle "hüzünler kulübesi" hâline gelmiş evi.
Not: Esrar Dede'nin beyti kitaptan alınmıştır, altındaki açıklamalar bana aittir. (Fahri Kaplan)
Sayfa 296
Gönül da'vâsına elbet nişân ister mi ister yâ
(Esrâr Dede)
Sayfa 284
Derd-i dil-i Esrâr'ı etdin mi yine ifşâ
(Esrâr Dede)
Sayfa 284