Dünde kaybolup giden
Hiçbir şeyi arzulamıyorum
Ne yarını getirecek
Ne bugünü eskitecek ne de bana her hangi
Bir şeyi anlatmaktadır!
Ben çay içerim ölümümü beklerim herhalde
Biri bana dese: Bu akşam burada öleceksin
Geri kalan zamanda ne yapacaksın?
Biz ikimiz ne falcıyız ne uğursuz, biz sadece geç kalmış iki kişiyiz!
Geceden korkuyorum...
Ben de gizli olan işlerle uğraşıyorum,
Uyumayan dostlarla konuşuyorum balkondan.
Kız çocuğu denizin kıyısında. Akrabaları ve
Ev halkıyla. Evin iki penceresi ve kapısı...
Denizde savaş gemisi demir atmış
Avcılar denizin kıyısında dolaşıyor:
Dört, beş, yedi
Kuma düşüyorlar, kız çocuğu hafiften titreyerek
Geri çekiliyor, elleri dumanın sisinde
Elleri ilahi, ambulanslar çığlık çığlığa: Baba
Baba! Kalk geri dönelim, bu deniz bize benzemez!
Babasını bir sedyenin üstünde örtülü olarak
Uzakların esintisiyle götürüyorlar.
Kanı bulutlarda, kanı hurma ağaçlarında
Denizin kıyısından daha uzak ve daha yükseklere
Yükselir feryadı. Berriya’nın gecesinde çığlığı
Yankıda bir yankı olmadan.
Çığlığı acil haberlerin başlangıcı olur
Acil haberler ona çabuk
Döner,
Bir kapı ve iki pencereden oluşan evini
Bombalamaya dönünce uçaklar!
Ufkun ardını düşlemeden yaşlanır hurma ağaçları.