" Yaşıyor; fakat nasıl, ne için yaşadığını anlamaktan aciz..."
Sayfa 123
"Ağlamak istedi, ağlayamadı, bağırmak sitedi, boğazını tıkayan bir hıçkırık engel oldu.."
Sayfa 37
gözlerin elindeki güle merkûz idi.
parmakların aheste aheste yaprakları koparıp rüzgâra bahşediyordu
seni seyrettikçe kalbimde hüzünler hissediyordum
şu anda hayalhanenin acı acı fikirlerle meşgul olduğundan emin idim
yapraklar bitinceye kadar hiç tavrını, vaz'iyyetini değiştirmeyerek hazin hazîn sükut ediyordun
lâkin sarı yaprak metanetini mahvetti; birdenbire bir tuğyan-ı sirişk hâsıl oldu
ağladın; şimdi topraklara mevzu olan başını sîneme dayadın; hüngür hüngür ağladın
ben de ağlıyordum
senin ağlayışına ağlıyordum
senin gözlerin sükût etti, lakin benimkiler devam ediyor
o zamandan beri sarı gülleri görmesini arzu etmem
çünkü en kıymetlisini mezara gömdüm
"Mezar faniliğin sonu, sonsuzluğun başlangıcıdır."
Sayfa 93
Etrafıma göz gezdiriyorum, insanları bir takım kayıtlar ve törenlere bağlı, birçok boş arzuya hizmetçi görüyorum.
"İnsanlara dikkat ediyorum.
Gözlerimin önünden bir takım resimler geçiyor.
Her yerde bir sahtelik her tarafta iğreti haller görüyorum."
Sayfa 127
Ölmüş babası mezardan gelir mi ?
Diye yankılan sesler kulaklarımı tırmalıyordu.
Gözlerimden sıcak bir hasret, fışkırıp yanaklarımdan ılık ılık süzülüyordu.
lis yayıneviKitabı okudu
" Gözlerim senin gülüşüne benzer bir yıldız arar "
Sayfa 51
Ölüyorum!.. Mutluluğumun coşkunluğuna durgunluk veriyorum.
"Hayattan o kadar uzak idim ki hayatımdan şüphe ediyordum."
Sayfa 176