"Ne derin duyguları var, çocukların. Zamanla üstesinden geliyorlar."
"İnsanların kendilerini bir takım kisvelerin içine hapsetmeleri," diyordu mektupta, "bence çok aptalca. Bir mühendis, ya da doktor veya jeoloğun giysilerinden bahsediyorum ve sonra da derinin bu elbiselere üzerine geçmesinden, yani elbiselerin deriye işlemesinden, ardından da kişinin bunları asla üzerinden çıkaramamasından. İçsel ve dışsal gerçeği inceleme şansı elimize geçtiğinde ve hem güzelliği hem de dehşeti, manevi ile dünyevi olan arasındaki yelpazenin her bir derecesini tecrübe edecek şekilde yaşadığımızda, bu acı ya da mutluluk verecek, bir karmaşa yaratacaktır. Kendimi bu şekilde ifade etmekle abarttığımı düşünebilirsiniz, ancak terk etmem gerektiğini öğrendiğim bir şey varsa, o da entelektüel kibirdir... "
Nasıl ki pencerenin dışında gördüğüm ağaçlar bitki değil, toprağa kök salmış varlıklarsa, kitaplar da bana dükkandan alınmış şeyler gibi değil, evin içindeki varlıklarmış gibi gelirdi.
"Sen bir şairsin ve bunun farkında değilsin,"
Kalbi daha önünde uzun yıllar olan herhangi bir kalpten farksız atıyordu.
Sayfa 90
Elbette insan öldüğünde geriye bir tek bu yanlış kanılar kalıyordu.
Sayfa 90
Nasıl bir güzellik
Bakım ya da gösteriş yapmak sayesinde değil de, kendini umursamazlıkla edinilmiş dolgun, akışkan ve klasik bir güzellikti onunki.
Sayfa 184 - Bir Tek Orakçılar adlı öyküsünde
Okuma sevgisi
Ve bir kitabın bende yarattığı baş döndürücü şaşkınlık halinden, yudumlanan zenginliklerin yarattığı sersemlik halinden başımı kaldırdığımda, tek gördüğüm kumaşın çizgileriydi.
Sayfa 148 - Cortes Adası öyküsünde kendisine "küçük gelin" denen genç gelin kendini anlatırken
Ama insan hayatında bir noktaya gelindiğinde çirkinle güzelin aşağı yukarı aynı amaca hizmet ettiğini, bakılan herhangi bir şeyin gemlenemeyen bedensel duyularla zihnin bölük pörçük parçalarının asılacağı bir kanca olduğunu artık biliyordu.
Sayfa 74
Neyin son olduğunu sorma, bunu bilmek suç…
Sayfa 67