SEN GİTTİN GİDELİ
sen gittin gideli
içimde kilitli kaldı yeşil ile mavi
şimdi boynu bükük öksüz ve yetimdir
yürekteki yaşama sevinci...
Sayfa 77 - Mavi Nefes YayıneviKitabı okudu
Herkes böyle kara kara düşünürken uzaktan ışık yüzlü, aksakallı ihtiyar bir derviş görülmüş. Düldülü ile dıgıdık dıgıdık kendilerine doğru geliyormuş. Dervişin elinde bir ney varmış, yanık yanık üflüyormuş düldülünün üzerinde. Yaklaşınca, dervişi davet etmişler gül bahçelerine
SİTEM
hey güzel Allah'ım, hadi şu şakıyan bülbülleri yarattın da
iliğimize kadar sömüren şu sülükleri niye yarattın acaba?
Sayfa 85 - Mavi Nefes YayıneviKitabı okudu
"Güz gelir yapraklarınız sararır, uçar, toprak olur gider. Bu dünyanın ikincisi yoktur."
Sayfa 15Kitabı okudu
Aylar sonra cadıların akıllarına bir düşünce daha gelmiş, “Gül Perisi'nin bekçileri kim? Tavşanlar. Tavşanlar neyi sever, havucu... Haydin yeni görev başına!" demişler. Cadılardan en kur nazı pazara giden bir manav kılığına bürünüp yola düşmüş. Gül bahçesinin kenarındaki yoldan geçerken seslenmiş
ASKIDA SEVGİ
diyorum ki
askıda ekmek yerine
versek şu insanlara askıda sevgi
tıka basa doyursak herkesi
ne iyi olur değil mi?
Sayfa 10 - Mavi Nefes YayıneviKitabı okudu
"Küle döndüysen yeniden güle dönmeyi bekle."
(Mevlana Celâleddin Rúmi)
Sayfa 29Kitabı okudu
...kibrit olup çakalım karanlıklarda
bil ki sönmedi ocak
kül içinde köz üfleyiversek bize düşecek söz...
Sayfa 52 - Mavi Nefes YayıneviKitabı okudu
"Sevinç kapısının anahtarı sabırdır."
Sayfa 14Kitabı okudu
Bir vardı, bir yoktu. Bir zamanlar ülkenin bi rinde, Garip Ali adında bir oğlan vardı. Küçücük bir kulübede anasıyla birlikte yaşayıp giderlerdi. Garip Ali ve anası yoksuldular, mutluydular. "Azıcık aşım kaygısız başım" misali, gösterişten uzak, sade bir yaşamları vardı. Mutluydu Ali mutlu olmasına...