Gökyüzü
Dur durak bilmiyor bugün.
Ne gökyüzü ne de kalemim.
Sarhoş mudur nedir gökyüzü?
Ağlamaktan kıyıldı içi.
Kim bilir? Âşık olduğu yıldız terk etti belki de.
Belki de bulutların annesi öldü.
Ondan böyle sağanak yağışları.
Arada ağıt gibi çakıyor şimşek.
Bir ayrılık yaşadı gökyüzü elbet.
Ya âşık, ya sarhoş ya da deli.
Baksanıza ağlamaktan göz pınarları kanadı.
Bırakın ilişmeyin!
Doya doya ağlasın bugün gökyüzü.
YakamozKitabı okudu
Tüm özlediklerimin kokusu burnumda .Burnumun direğini sızlatan hasret . Ve istanbul’a yağmur yağıyor.Ben yüreğimi teslim ediyorum böyle havalarda gökyüzüne.
YakamozKitabı okudu
Derinliği olmayan havuzlarda yüzmek gibi ezbere kulaç atıyoruz yaşarken.Ayağın yosuna değmeden, bir balığa göz kırpmadan, gemilere el sallamadan ezbere yaşıyoruz.
YakamozKitabı okudu
Derinliği olmayan havuz gibi temizlenmeyi bekliyoruz.Derinliği olmayan havuz gibi deniz olmayı düşlüyoruz.Balıklar sahibimiz, martılar kalıcı misafirimiz olsun istiyoruz.
YakamozKitabı okudu
Dalgamızda mektuplar taşımak istiyoruz.Gece yakamoz olsun istiyoruz üzerimizde. Köpürüyoruz bazen deniz gibi ama havuz gibi dipsizliğimizde de boğuluyoruz.
YakamozKitabı okudu
Bir havuzun sahte mavisiyken, denizin turkuazına hasret yaşıyoruz.
YakamozKitabı okudu