Bu his, denizin mavisi gibiydi. Yalnızca kendine aitti. Dünyadaki diğer tüm hisler, ondan ödünç alınmıştı.
Sayfa 56 - Sola YayınlarıKitabı okudu
"Senin günün nasıl geçti anlatsana bana?" dedi Büyükanne.
Stella içini çekti ve başını Büyükanne'nin omzuna yasladı, çenesine yumuşak yün ceketi değiyordu. "Her zamanki gibiydi..."
Büyükanne onun elini sıktı. "Değişecek..."
"Nereden biliyorsun?"
"Çünkü hep öyle olur..."
Sayfa 27 - Sola YayınlarıKitabı okudu
Tümüyle mutlu, başka bir hisse ya da bir kişi dışında başka kimseye yer bırakmayan türden bir mutluluktu.
Sayfa 112 - Sola YayınlarıKitabı okudu
"Bu, beni her zaman şaşırtır." dedi. "İnsanların, kendilerini yaşayan diğer her canlıdan daha üstün görmesi. Gerçekten kendilerinin yeryüzündeki en zeki ve en gelişmiş varlıklar olduğuna inanıyorlar."
Sayfa 104 - Sola YayınlarıKitabı okudu
Stella, Deb'in yanılıyor olabileceğini düşündü. Denizin mavisi bir yansıma değildi. O yalnızca kendine aitti ve dünyadaki diğer tüm maviler, maviliklerini ondan ödünç almıştı. "Bu maviliği anlatacak binlerce sözcük var." diye düşündü Stella ama hiçbiri doğru değildi.
Sayfa 56 - Sola YayınlarıKitabı okudu
İkimiz de ayrı ayrı hayallerin içinde, zaman kavramını yitiriyorduk.
Sayfa 112 - Sola YayınlarıKitabı okudu