Her işin ivazsız olanı güzeldir. Huzur ve mutluluk ivazsızlıktan doğar.
"Gandalf! diye hayretle haykırdı Eomer. "Grihamut Gandalf, Yurt'ta tanınır; fakat sizi uyarayım, adı kralın pek hoşuna giden bir söz değil artık, insanların anıları hatırına ülkemizde birçok kez konuk olmuştu; bazen bir mevsim sonra, bazen yıllar sonra dilediği gibi gelir giderdi. Hep tuhaf olayların tellalı oldu: Bela getiren oldu, şimdilerde bazılarının dediği gibi."
"Gerçekten de, bu yaz son gelişinden beri her şey kötüye gitti. O zamanlarda başladı Saruman ile aramızdaki sıkıntılar. O güne kadar Saruman'ı dostumuz kabul etmiştik fakat Gandalf tam o sırada çıkageldi,
Îsengard ani bir cenge hazırlanıyor diye bizi uyardı. Kendisinin de Orthanc'da mahkûm olduğunu, zor kaçabildiğin! söyledi, yardım edelim diye yalvardı. Fakat Theoden onu dinlemedi, o da gitti. Sakın Theoden'in kulaklarına Gandalf adını yüksek sesle söylemeyin! Çok hiddetli. Çünkü Gandalf, sadece Yurt Hükümdarı'nın binmesine izin olan Gölgeyele denen atı, kralın küheylanları arasında en kıymetlisini, Yılkı'ların başını aldı. Çünkü bu atın atası, Bey'in insanların dilini bilen büyük atıydı. Yedi gece önce Gölgeyele geri geldi; ama kralın hiddeti azalmadı çünkü at artık vahşileşmiş ve kimsenin kendisini ellemesine izin vermiyor."
Nisan, pek hoş iner Orta Anadolu'ya... Zaten koskoca bölgenin gün gösteren, umut dağıtan, yüreklere huzur aktaran, gama gasavete "git öte" diyen iki ayı vardır: "Nisan, mayıs..."
Sayfa 99Kitabı okudu
Hıdır Emmi köylünün övmelerini sessizce dinleyerek yürüdü. "Tanrı bilsin" diyordu içinden, "bu köylü, davulun iki tarafına da vurmayı bilir."
Sayfa 90Kitabı okudu
Bakma Emmi'nin bu perişan haline emmin de at gördü, meydan gördü... Emme kendi hanesinde değil... Kuvay-ı Milliye'de, harpte. Süvariydi emmin... İyi ata biner, iyi silah kullanırdı. Bir al atı vardı beylik... Yavrusu gibi bakardı. Büyük Taarruz'da o atınan bindirdi Yunan'a... İzmir'e dek o atınan kovaladı Yunan'ı...
Sayfa 87Kitabı okudu
Hani gâvurluklarına göre onsalar bari... Ne gezer... Hepsi sürünüyor. Hepsinin bir ipliğini çeksen, kırk yaması birden düşer. İlâyık bu millet zuluma. İlâyık her bir kötülüğe, her bir muhanete...
Sayfa 10 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Güz oldu.. Umut bir türlü yüreğini bırakmamıştı...
Sayfa 111 - ÖtükenKitabı okudu
Huzur umutla yarış eder, dal yaprakla...
Sayfa 99 - ÖtükenKitabı okudu