Bütün ruhların yaratıldığı o gün belletilmiştir bize bütün mânalar. Bu hayatta, peygamberler, veliler, âlimler bize o hayatta belletilen mânaları hatırlatıyorlar da biz yeni öğreniyormuş gibi seviniyoruz. Oysa ki bütün yaratılış bir anda tamamlanmıştır, sonrası tekrardır bölük pörçük.
Sayfa 61 - Ötüken
Düşünüyordu Ahmet Yesevî; çevresindekiler mektebin içindeydiler ama "Kaynayıp dolup taşmıyorlardı". Bir yağmurdu medreseye inen ilim, herkesi ıslatan ama şimşek gerekti yağmurun ötesini görebilmek için. Şimşek "nasip" ti perdeleri aralayıp ötelerin ötesini gösteren.
Sayfa 54 - Ötüken
Hemen namaza durmalıydı Arslan Baba. Biliyordu ki, namaz bir çizgiydi mekânla mekânsızlık arasında, zamanla zamansızlık arasında; bu âlemle ulvi âlem arasında, bu hayatla o hayat arasında. "Namaz, müminin miracıdır." buyurmuştu Resul. Miraç, bütün perdeleri açandı; zaman ve mekânı dürendi. Bu dünyayı bir avuç toprak olarak insanoğlunun önüne koyandı.
Sayfa 38 - Ötüken
...şiirdir bu hayatın dili ve şiirdir sırlar hazinesi.
Şiir sözlerin en güzelidir; kelimeler mısralarda bir başka anlamlanır. Peygamber, şiiri hırkasıyla sarmalamıştır unutulmasın ta kıyamete dek diye. Kaside-i Bürde, Peygamber hırkasıyla ebedileşmiş en güzel kelamdır.
Sayfa 30 - Ötüken
Zaman bir daire, başlangıç ne, son ne; hangi tarih sonra, hangi tarih önce? Tarih bir çember, bazen ileri, bazen geri yuvarlanıp duruyor.
Sayfa 18 - Ötüken
Düşündü Cengiz Han: sevgi, insanlıkla yaşıt, acı, insanlıkla yaşıt. Sevgi, acıyı yok etmeli sağ avucunda sıkarak...
Sayfa 17 - Ötüken