Aslında dün ölmüştüm, bugün veya yarın cenaze namazını kaldırırlar, biraz tütün, biraz tarih kitabının yakılıp üzerine tükürülmüş bir yazgı cenaze namazımın kılınmasını isterim, ama dün öldüm, ölüler dilek dileyemez ki, belki de bugün reenkarne oldum, Sivas'tayım, şarkışlada, yanımda max stirner ve Albert caraco var, üç beş bira içiyoruz, Konya spor hakkında konuşuyoruz, sanki Yugoslavya olmasa Konya topçu alamaz diyor stirner, haklısın demek içimden geliyor ama caraco hadi ölelim diyor, birden ego anarşizmi diye birşey var diye bağırıyorum, sanki intihal yapmışçısına, sanki daha yaşamam lazım dostoyevski okumam, ve hayat mastürbasyonu yapmam lazım yani yaşıyor gibi yapmak aslında daha dün 25 yaşındaydım, peki hiç 25 yaşındaymış gibi oldum mu? evet aslında dün ölmüştüm, hadi cenaze namazına...