ŞEYYAD HAMZA (XIII. YÜZYIL)
Aceb nitdüm yâra virmez selâmı
Bu zâlim müddeî komaz ola mı
Menüm iki cihanda yârum oldur
Menem anun âhir kemder gulâmı
Şu cefâlar ki sen bana kılursan
Aceb kâfir müselmâna kıla mı
Yûsuf’a kalmadı bu hüsn bâkî
Kıyâs eyle [sana] yârum kala mı
Seni sevmez mi yohsa Şeyyad Hamza Denînün biridür bu kaltabâni
ŞEYYAD HAMZA (XIII. YÜZYIL)
Ecel tutmuş elinde bir ulu câm
Ki ol câmın içi dolu ser-encâm
Kime ayak sunar kime içürmiş
Kimi esrük yatur toprakta mûdam
Ki bir bir içer ol sâkî elinden
Bay u yohsul ulu kiçi has u âmâ
Zehî şerbet ki bir kez andan içen
Ne subh olduğunu bilür ne ahşam
Ne şerbettir bu hiç rengi bilünmez
Kızıl mı ak mıdur yâ puhte yâ nâm
Ne arslanları yaturmuş bu sâkî
Ne ejderhâlar olmuştur ana râm
Selâtinleri yaturdu bu sâkî
Ki bunlar bir köyü idi Rum u Şâm
Şeyyâd-ı Hamza
Aceb N’itdüm Yâre Virmez Selâmı (gazel)
‘Aceb n’itdüm yâre virmez selâmı
Bu zâlim müdde’î komaz ola mı
Menüm iki cihânda yârum oldur
Menem anun alur kemter gulâmı
Şu cefâlar ki sen bana kılursen
‘Aceb kâfir müselmâna kıla mı
Yûsuf’a kalmadı bu hüsn bâkî
Kıyâs eyle sana yârum kala mı
Seni sevmez mi yohsa Şeyyâd Hazma
Denînün biridür bu kaltabânî
Ne yatarsın eyâ gâfil gözün aç gör bu erkânı Hak’a ermek diler isen oku âyât-ı Kur’ân’ı
Şeyyâd Hamza
Müslümanlar meğer âhır zamandır
Kıyamet mi kopar bu ne nişandır
Alâmetler belirdi türlü türlü
Gelin tevbe kılalım ki hemandır
Şeyyad Hamza
14. Yüzyıldan bir beyit...
بو ساقی جملسین اسریدسردور
نه جماعت قلیسردور نه امام
Bu sâkî cümlesin esridiserdür
Ne cemâat kalısardur ne imâm*
*Şeyyad Hamza
Şu cefâlar ki sen bana kılursan
Aceb kâfir müselmâna kıla mı
Senin bana yaptığın bu cefaları, acaba kâfir müslümana yapar mı?
Şeyyad Hamza