( 2009 Ankara Numune Hastanesi)
Daha önce diğer asistan arkadaşlar tarafınca değerlendirilip tetkik istenen hastayı kontrol muayenesinde gördüm ilk defa. Biraz çekingen ama sessiz bir ciddiyetle poliklinikten içeri girdi. Bir an önce bitmesini istediği bir rutini tamamlamak ister gibi kayıtsız ve tepkisizdi. Sessizce karşıma oturdu, kimliğini
İnatla direnmeye devam edeceğim. Belki hepiniz değil ama biriniz adam olansanız yeter kafasındayım. Ya hiç mi utanma, arlanma kalmadı be? Bu ne özgüven, bu ne cehalet, bu ne arsızlık? Tanımadığın birine nasıl yaklaşman gerektiğini öğrenemeden bu zamana kadar nasıl yaşadın acaba? Boşa oksijen israfısı olan insanlar artık sinirimi bozuyor. Şiddetsiz iletişim diye tutturuyorum ama bazıları illa şiddetli bir şekilde tersle beni diyor. Senin annen, bacın yok mu olayına hiç girmiyorum, çünkü kendi ailesini düşünen hiç bir insanın sergileyemeceği tavırlar takınan insanlara laf anlatılmaz. Zihniyet dar, saygı yok, çağ dışı kalmış bir toplulukla aynı yüzyılda nefes almak çok zor. Müfredata acilen güzel ahlak dersi eklenmeli. İletişim nasıl kurulur seminerleri düzenlenmeli, saygı nedir, kişisel haklar nasıl korunur anaokulunda öğretilmeye başlanmalı. Akademik eğitimden önce saygın bir insan olmanın eğitimi verilmeli...
BAŞLIK YOK SİZ KOYUN ADINI ;)
Ruhumun kanatları kırılmış bir kuş kadar yaralı Adımlarımsa ağır aksak,
Ama bir o kadar da kendinden emin hayata karşı...
İnancım çok büyük, inancım taze!
Dualarıma yürekten amin diyenim, benden daha çok bana dua edenim var ya sırtım yere gelmez artık asla! Yer gök bile dua üstüne kurulmuşsa, benim dualarım kabul olacak elbette zamanla.
Günaydın. Ufak Bir Tavsiye :)
Şuan okuduğum Şiddetsiz İletişim kitabını, özellikle hasta yakınları olan, hasta birine bakmakla yükümlü(gönüllü) olan kişilerin okuması gerektiğini düşünüyorum. Hasta kişilerin öfke patlaması yaşadıkları her an farklı bir yardım çığlığı barındırıyor. O çığlıkları duyup, doğru yorumlayıp empati ile biraz olsun hastalarımızı rahatlatmak için yol açıyor. Evet çooookkkk zor, evet çooookkkk yorucu ama bir tane dahi anlaşılan ihtiyaçının, tamamlanan duygunun hastanın yüzüne yaydığı gülümsemeyi görünce bütün zorlar kolay oluyor...
Enerji tazeleme saati :)
youtu.be/N4f-lsbte-A
Evet itiraf ediyorum, ben tam bir hayalperestim :)
Soran olursa, bu güzel havada ders çalışmaktan melankoliye bağladı dersiniz. Ama o modda kalamayacak kadar hayatı seviyorum :) Pandeminin bana sağladığı yararlardan biri de istediğim eğitimlere katılma fırsatı bulmak oldu. 1 yıla; Şiddetsiz İletişim, Masal Terapi eğitimlerini sığdırıp şimdi yoluma profesyonel yaşam koçluğu ile devam ediyorum. Sınav yaklaştı, sertifikamı alıp bu kulvarda aktif olarak çalışmak gibi bir hayalim olduğu doğru :) Hayat stabil kalmak için çok kısa, sizde hayalleriniz için emek harcamaktan kaçmayın, yapışın hayatın yakasına istediğinizi almadan da bırakmayın. Öğrenmenin yaşı yoktur derler, ben öğrenmeye gidiyorum 😉Mutlu bir cumartesi diliyorum herkese.