benim sevdam Hiroşima'ya atılan bomba gibi
elimde patlar yine de dönüp bakan olmaz.
Merhamet
Ellerimizde kül sıcaklığı,
tenimizde ıslak toprak kokusu,
Gözlerimizde mürekkep
Geçtiğimiz yolların ahı düşmüş üzerimize,
Şeyhlerin ve de şahların yok olduğu yerden,
şiirler dökerek coğrafyasına,
bütün savaş kusanların,
ölü çocuklarla tekerleme söylemek üzere yollara düşeceğiz,
Gecenin tam körü
Aklımızda ne felsefik kuruntular
ne de hasret
Kitaplar ve Mutluluk
Her kitap mutluluk getirmez.Bazısı mutluluk getirse de bazısı dert getirir. 2014 yılı civarıydı. Otobüste yolculuk yapıyorum. Mersinde'yim . Birden bir gürültü duyuldu. Arkada elinde siyasi bir kitap okuyan hanım teyze birden bağırdı. Bomba mı patladı ? Panik atak krizleri geçirmeye başladı. Okuduğu kitabın o kadar etkisine girmişti ki normal hayatı kavrayamıyordu. Bir türlü sakinleşmiyordu.
Oysa olay sadece otobüsün tekerinden gelen bir sesten ibaretti.
Kırmızı Anahtar.
"Ah, aç artık şu yağmurluğun önünü! İçinde bomba falan yok. Ne kadar ahmak adamlarsınız siz... Ortada deniz varken köprüyü patlatacağımı mı düşünüyorsunuz?" Tüm gözler bir anda bana dönünce ekledi. "Yani-... Köprünün atından geçen deniz! Balıklar, su yılanları, ahtopatlar... Ben denizi severim."
sen yoksun
deniz yok
yıldızlar arkadaşım
ya bu gece harikalı bir şeyler olsun
yahut bir bomba gibi
infilak edecek başım..