Bazen gerçekten var olamayan insanlar görürüz mesela. Ama sizin delilik dediğiniz şey sizi sizden daha iyi bilenlerin tasarladığı bir projedir. Ama insanlığa çok iyi yakışan bir projedir. Delilik için değil proje için diyorum . Dikkat!!Siz sanıyorsunuz ki bu tımarhanede ki herkes deli. Tımarhane yani sizin dilinizde insanların tımar edildiği yer. Mikroplar gibi. Sanıyorsunuz ki siz akıllısınız, buradakiler deli. Dim mi? Yanlış efendim. Tımarhane dediğiniz yer dışardakiler kendini akıllı sansın diye içeri tıkılmış insanlatla dolu olan yerdir. Gerçek bilgelik deliliktir. Kendini bilge sanmak gerçek deliliktir. Kafanız mi karıştı? Olur öyle. Hanım efendi su beyaz gömleği alabirmiyim? Şu karşımdaki şahsa lazım oldu da. Nedir yakıştıramadınız mı? Eee normal. Her zaman üzerimize yakışanı giymiyoruz tabii!!
Odadayım, beyaz duvarları benim rutubetli duvarlarıma benzemeyen, penceresiz, bomboş bir odada. Üzerimde deli gömleği, kafamda deli sorular var. Ben yere çökmüş , çökmüş yüzümle karşımdaki ardına kadar açık , gri kapıyı izliyorum. Sonra kapı beni çağırıyor. Çıplak ayaklarımla soğuk mermerlere basa basa gidiyorum. Tam kapıya yaklaştığım sırada kapı kapanıyor ama öyle sakince değil, öfkeli şekilde kapanıyor. Ben kapıya bakakalıyorum, sanki beklemediğim bir davranışmışçasına . Ama sonuçta kapanmakta kapının görevi açılmak da . Sanki kapı kendi isteğiyle kapanmamış gibi , güzel kapı kulbunu çeviriyorum. Açılmıyor kilitli. Arkamı dönüp eski yerime geçiyorum. Ayakta sırtımı duvara dayayarak saatlerce kapının açılmasını bekliyorum , ya da dakikalarca , bilemiyorum çünkü odada saati gösteren bişey yok . Bileklerim boş ceplerim boş duvarlar boş.
Ve sonunda kapı açılıyor . Bu sefer koşsam yetişebilir miyim diye düşünüyorum. Tam geçtim derken kapı suratıma çarpıyor ve burnumu kırıyor . Beyaz fayanslar kırmızıyla süsleniyor . Kapı hep kapalı olsa umudumu keser otururdum yerimde , ama kapı hiç kapanmadı
MABEL MATİZ KÖMÜR
gel bana güzel, üstüme seril
yalnız uyuyamaz bu ten
sen bana inan, gizli de kalır
aramızda olan biten
gözleri kömür gömleği nakış
katlime yaman bi' ferman her bakış
çok oyalama, bu ömrüme yetiş
yurduna kavuş, di gel
sar beni biraz derdime dokun
gönlüm hep ayaz, yolları yokuş
gelse bi' bahar, geçse de bu kış
fikrime alış, di gel
kandıramadım kendimi benim canım
sensiz olamam ki gurbet bak her yanım mektubumu yaktım da verdim, anladın
gel de şunun adını bi' koyalım
olduramadım bu bahtı sev sarıl hemen gözlerimde tütüyo' kara gülümsemen
senle yaşarım ben azı çoğu demem gençliğimiz var, dalda yasemen
çok da yaşadım ben deli dolu
sen gibi görmedim yeten
yakmadı inan böylesi ağıt
gönlüm, yine de yok sitem..
Siz sanıyorsunuz ki bu tımarhanedeki herkes deli. Tımarhane... Yani sizin dilinizde insanların tımar edildiği yer, mikroplar gibi. Sanıyorsunuz ki siz akıllısınız. Buradakiler deli, değil mi? Yanlış efendim. Tımarhane dediğiniz yer, dışarıdakiler kendilerini akıllı sansın diye içeri tıkılmış insanlarla dolu olan yerdir. Gerçek bilgelik deliliktir. Kendini bilge sanmak, gerçek deliliktir. Kafanız mı karıştı? Olur öyle. Hanımefendi, şu beyaz gömleği alabilir miyim? Şu karşımdaki şahsa lazım oldu da. Nedir, yakıştıramadınız mı? E normal. Her zaman üzerimize yakışanı giymiyoruz tabii.
Makâmın âlî olsun üstadım
"Müslümanlara, deli gömleği gibi korkuyu giydirdiler. Bu gömleği yırtmadan İslam, bu ülkede de dünyada da hakim olmaz."
Kadir Mısıroğlu
Tımarhane
Siz sanıyorsunuz ki bu tımarhanedeki
herkes deli. Tımarhane... Yani sizin dilinizde insanların tımar edildiği yer, mikroplar gibi.Sanıyorsunuz ki siz akıllısınız. Buradakiler deli,
değil mi? Yanlış efendim. Tımarhane dediğiniz yer, dışarıdakiler kendilerini akıllı sansın diye içeri tıkılmış insanlarla dolu olan yerdir. Gerçek bilgelik deliliktir. Kendini bilge sanmak, gerçek
deliliktir. Kafanız mı karıştı? Olur öyle.
Hanımefendi, şu beyaz gömleği alabilir miyim?
Şu karşımdaki şahsa lazım oldu da. Nedir,
yakıştıramadınız mı? E normal. Her zaman üzerimize yakışanı giymiyoruz tabii.