Benim merakım zevkim insan ruhunu öğrenmekti. Herkes benim gibimi yoksa biraz farklimı? Bunu öğrenmek için ısrar ediyordum. Hayır onlarda benim gibiydi, hatta daha beterdiler.
Bilgi bizi geciktir. Zaten ne sonu ne gayasi vardır. Mesele yapmak ve yaratmaktır.
Ruhunuzu saran küçüklük duyguları içinde büyük değerlerimizi kaybedersiniz...
Okur Takip Önerileri
Hayatı güçleştiren şeylerden hoslanıcak yaşta değilim...
Tecrübe sahibi demek yıpratılmış olmak, muayyen huduta ve muayen fikirlerde donmuş olmak demektir. Bu cins insanlardan bize hiç bir zaman hayır gelmez.
Ne yaşadığım hayatı beğeniyor ne yenisine gidebilecek kudreti kendimde bulabiliyorudum. Herşeyden düpedüz kopmustum...
Hiç birşeyin birbirini tutmadığı ve herşeyin en şaşırtıcı şekilde birbirine bağlı olduğu dünyada bilmediğimiz yerde kopan bir fırtınanın getirdiği enkazdan yapılmış bir panayır da imisim gibi yaşamaya başladım. Bu fırtına nerde kopmuştu?
Eğer yaşamak kelimesinin manası herşeyden mahrum olmak ve ıstırap çekmekse her an küçülmek ve bunu nefesinde her lahsa duymaksa bir türlü aşamayaçağı bir çemberin içinde durmadan çırpınmaksa şüphesiz bende benimkiler de en derin şekilde yaşıyorduk.
Aşkın kötü tarafı insanlarla verdiği zevki eninde sonunda odetmesidir. Şu veya bu şekilde... Fakat daima ödersiniz.
Ben aşktan daima kaçtım. Hiç sevmedim belki bir eksiğim oldu. Fakat rahatım.
Başkalarının halini tavrını görmek onlar üzerinde düşünmek bana damia kendi vaziyetimi unutururdu.
Hepsinden fenası artık hiç birşeye inanmıyordum. Fakat korkmuyorumda. Olabilecek şeylerin en kötüsü olmuştu. Artık hürdüm...
Ona göre işlemeyen kırılmış bozulmuş bir saat hastanmis bir insana benzerdi...
Siz harbe girmeden mağlup olmuş bir orduya benziyorsunuz...
Hiç gelirmi bir daha? Giden gelirmi hiç!