Kar tutulması!
Bugün karlara bata çıka yürüdüğümü yazabilirim, kuşlar ne kadar beyaz örtünün üstünde yalnız ve açsa ben de o kadar aç ve yalnızım diye söyleyebilirim. Bugün içimde ölenlerle beyaz örtünün altına girmek isteğimi de yazabilirim. Aldanılmış bir hayat üstüne saatlerce konuşabilirim. Sessizliği karın kendi sesiyle bastırmasına aldırmadan sırtımı verdiğim dağlara dönüp haykırdığımı, tüm kuşların sesimin yankılanan dalgaları arasında yalpaladığını gördüğümü de söyleyebilirim. Lakin, bugün hiçbir şey yapmayacağım, kahvemi ve sigaramı elime alıp bakir bir şekilde uzanmış olan beyaz örtüyü gözlerim yaşarana kadar izleyeceğim. Düşüncelerimin içine düşüp duran geçmişin yaşanmışlıklarını görmezlikten geliyormuş gibi yaparak önümdeki saf beyazlığa sıcak nefesimi bırakacağım. Bugün de bitecek korkusunu, akşam yine tüm izleri karla kapatacak olan yüklü bulutlara bakışlarımla anlatacağım. Bugün, yalnız ve aç kuşlarla birlikte gücüm bitene kadar uçacağım…
ihtiyar
GEÇMİŞİN GÖLGESİ
Uzak bir geçmişin hayali ile uyandığı o sonbahar günlerinin son günlerinde, yatağında uzanmış tavanı izliyordu.Geçmişin bıraktığı izleri bedeninde olmasa da ruhunda derin yaralar açmıştı.O yaralar kabuk bağlamış tıpkı her gün geçtiği yollar gibi,monoton şehir hayatının yaşamının her anını kaplaması gibi her gün önüne çıkar olmuştu.Tek odalı
Ne yaparsan yap, silinmez geçmişin izleri.. Gün gelir bir hançer gibi saplanır insanın yüreğine.
Sana hasret yaşadığım her bir saniyenin değerini bilirim. Çünkü sana kavuştuğumda çektiğim hasreti kutsal yapan geçmişin izleri olacaktır.