Kaynağa Ruhsal İniş
Ruhsal ve dini öğretilerin çoğu, başlangıçta ilkel bilincin rahmine şamanik bir iniş olarak anlaşılan bir süreci, fizik yasalarının sınırlarının dışında kuantum-titreşimsel bir boyuta, "Rahim-Kaynağı"na girme sürecini tanımlar. siyah ışığın durgun noktasında bir dönüşüm ve yeniden doğuş için Yaratılış ”.
Tüm dinsel, ruhani ve şamanik geleneklerin ayinleri başlangıçta gebe kalma, gebelik, doğum ve yeniden doğuşun dokuz ayının ilksel yolculuğunu çağrıştırırdı. Ölüm yolculuğu, dokuz ay veya gebelik küresi boyunca, büyük Kozmik Rahim kapısından ruha geri dönen bir ters doğum veya adet görme olarak görülüyordu.
Rahim mitolojisinde ruh, Kozmik Rahim'de doğar, sonra Dünya Rahim'e inerek doğumu bekler. Yerli şamanik gelenekler, ruhların kuşlar gibi üst dallara tünediği, ana rahmindeki bir insan bebeğine uçmayı beklediği bir hayat ağacını tanımlar. Daha sonra dokuz ay boyunca hamile kalırız ve Maya'nın tanımladığı şekliyle "çiçekli" kutsal doğum kanında dünya alemine doğarız.
Ölüm anında, bu kozmolojik yolculuğu tersten tekrarlayarak insan bedenimizi terk eder ve ruh bedenimizde Dünya Rahmine ineriz. Cehennemin dokuz krallığı olarak da bilinen hamileliğin dokuz ayında geriye doğru yolculuk ederken bize ölüm doulaları, psikopomplar ve ruh rehberleri eşlik ediyor; ve ruha geri dönüş.
Bir noktadan sonra artık geriye dönüş yoktur. İşte varılması gereken yer o noktadır.
Kafka
Hani ilacıydı zaman her şeyin?
"Geriye dönüş yoktur; zaman her şeyi mahveder.
Çünkü bazı şeyler onarılamaz."
600
600.gün... Zamanı tutamıyorum sevgili durduramıyorum. Son günümüzde bana "dursun mu zaman?" demiştin. Dursun artık sevgili, dursun artık, hayır zaman akıp gitmesin. Yarın, dün olsun. Zaman artık geriye aksın istiyorum. Merak etmiyorum geleceği, istemiyorum geleceği. Gözlerimin ışığının sönmesini izlemeyi değil, ışığını geri kazanmasını
Ciabatta ekmeğini yapmak, bu okuduklarımi sindirmekten daha kolay oldu.
"Yalan bir iyilik gibi sıcak, bir sevgili gibi güleç, ona en çok ihtiyacımız olan bir anda çalar kapımızı. Siyah bir gecede önüne tutulan ışığın ardına düşer insan. Yolun doğruluğunu sorgulayacak ne şansı, ne gücü vardır. Gün ışıdığında çoktan yanlışına varmıştır. Geriye dönüş başlangıçtan daha acı, daha zordur. Ne yenilgisine sahip çıkabilir, ne yolunu sürdürebilir. İkinci bir geceyi bekleyecektir umarsızca ya da kötü geçmişini ateşe verip o yangının külünden başlayacaktır her şeye. Bize gerekli olan yalansız bir iyilik, incitmeyen güzellik, güler yüzlü doğruluktur."
İnsanın Acısını İnsan Alır
Geriye dönüş, şimdinin geçmişi etkileme biçimini ifade ediyorsa, öngörü de geleceğin şimdiyi etkileme biçimini ifade eder.
dusunbil.com/lacanda-zaman-o...