Kaç kitap okuyunca âlim,
Kaç diyar görünce gezgin,
Kaç hezimetten sonra bezgin olurdu insan?
Elif Şafak
“Aşk, kaç yol var
bir öpücüğe ulaşıncaya kadar,
Arkadaşlığına kadar ne gezgin yalnızlık!
Ne sessizlik dudaklarda,
öpücüklerini özlediğimde.
Ne mutlak yalnızlık,
onun yokluğunda...
Öyle olsan bile öp beni
Mevcut olmayan…
Pablo Neruda
Kendim hakkında konuşmayı sevmiyorum, eğer konuşursam ilgi kaybederim, kimse sevmez beni diye korkuyorum, hem bu devirde kim düşman kim dost nerden bileceğiz. En iyisi susmak, geceleri yıldızları seyredip, yıldızlarla konuşmak, samanyolunu teleskopla izlemek mesela, ne olursa olsun insandan uzak olsun, acımasız kuralları olan bir dünyada insana dair hiç birşey ilgimi çekmiyor, sadece gezgin gibi dolaşıyorum dünyada. Eğlenmek mi! O da ne? Benim eğlencem uçsuz bucaksız kosmos. Bir kere o da benim gibi gizli saklı, ezoterik ve gizemli. Artık evrenle konuşurken geliştirdim kendimi. Yıldız tozuyuz derler ya. Aslında bizler ölmüş yıldızların son defa şans bulmuş haliyiz.
“Gezgin bir yere varmak için değil, keşfetmek için seyahat eder.”
Not: Yolculuk sadece insanları heyecanlandırmaz fotoğraf bunun kanıtı :)
Bir anzak melodisi dudaklarımda
Yiğitlere ağıtlar yakılıyor
Bir gezgin bedenine sığmayan anılarını yüklenmiş yola koyuluyor
Yol keskin,yol çetin,yol meşakkatli
Feryadını duyan gökler bir ağıt yakıyor
Bedene düşen her bir yağmur damlası
Acıları hafifletmek için adeta yarışıyor
Emanetin kutsallığı yürüyenin yolunu eşsizleştiriyor
Acısını yüreğine
Amacını ise zihnine nakşeden
Evliya misali adımlarını tereddüt etmeden atıyor
Sınandığın yerden tekrar sınanacaksın hazır ol! naraları yükseliyor
Hedefe kitlenen düşünce yeri göğü inletiyor
Niyet ettiklerinse kaderin oluveriyor...
1/8/2023
Pınar PEKĞÖZ
futuristika.org/kaleciyi-delirt...
Her zaman büyük şehirlerin varoşlarında
bir çayır olacak lime lime çimleriyle,
Serin alacakaranlık saatinde
derin mi derin davul müziği duyulacak,
Seni kilometrelerce öteden mıknatıs gibi çeken
Topa aç öğrenciler ve ayaktakımı,
ve gezgin, donuk gözlü bir adam,
düşünceli bir şekilde kale direğine yaslanmış.
Zoltán Jékely - Futbolcular
Gökyüzünün karanlık perdeleri ardında, yıldızlar sessizce parlıyor, ruhumun derinliklerinden yükselen sancılı bir feryatla birlikte kelimelerin dansı başlıyor. Sözcüklerin mürekkebiyle işlenmiş acı dolu bir melodiyi dile getiren kırık dökük cümleler, yüreğimin çırpınışlarına eşlik ediyor.
Gözlerim, sadece dışarıdaki dünyayı değil, iç dünyamın