kadınlarımız
...
Ve kadınlar
birbirlerinden gizleyerek
bakıyorlardı ayın altında
geçmiş kafilelerden kalan öküz ve tekerlek ölülerine.
Ve kadınlar
bizim kadınlarımız:
korkunç ve mübarek elleri
MAZİYİ BİR SOKAĞA SIKIŞTIRAN YOL ; PİOTRKOWSKA CADDESİ
MAZİYİ BİR SOKAĞA SIKIŞTIRAN YOL
; PİOTRKOWSKA CADDESİ
Bir haziran sonuydu, takvimler 29 dese de, yolculuk maziyeydi bu sefer. Haritada Lodz, piotrkowska sokağı yazılıydı ama katılımcılarla renklenen grup, son zamanlardaki en güzel yolculuğunu yapıyordu maziye. Evet bu yolculuk, biraz da geçmişeydi. Grupta profesörümüzde vardı,
Yine sana.
Ağır bastı özlem , erteledim. An geldi sevmek istedim gözlerini, okşamak istedim en acı sızını.. bakmak istedim doyasıya sana..
Olmadı , olmuyor .. imkan dahilinde değilsin bayım. Çiçekler ekmek istiyorum balkondaki saksılara, sulamak beraberce filizleri.. tel tel izlemek saçını güneş doğarken, kaşlarının arasından seyretmek haritayı.. akşamın esintisiyle doymak çaya , sohbetine..
Sözlerinin rengini keşfetmek mesela .. harman olsa renklerimiz. Ben mavi sakinlik olsam sen umudun yeşili. Sıvazlasan sırtımı , dayanak olsan şiirime..
Ne hoş olurdu tablomuz.
Ama ..
Olmuyor. Sustum şimdi en güzelinden. Beklemenin en güzel durağı bu belki? Meşakkatli , elemli ve sonundan bihaber bir yol ..sana çıkan, bize çıkan..
Vardım yine benden bana , yazmaya geldim.
Başka yok elimden gelen, susmam da böyle benim.
Benden bana , sana giden yolda..🌹🕊️