Kitap sahibine yürekten süzülen bir mektup.
-Sevgili dost ,arkadaş ,can yoldaş ve yüzünü dahi hiç görmediğim can ahmed arif sevdalısı ; Biz bu topraklarda acılarla büyüdük. Geçenlerde bir yazımda ; ”biz mutluluğu yazmayı beceremeyiz kalemimiz hüzün ağlar " demiştim..Bir çok fotoğraf gördük ve yüreğimiz acılara aktı geçti. Her fotoğraf karesi
Bak
Bak Güneş doğdu yeni bir gün başladı
Bak sensiz geçiyor günlerim bak bitiyor yine
Bak havada bulut yok gökyüzü açık seçik
Bak sensiz gökyüzü bile hiç güzel değil
Bak Güneş batıyor her zaman ki gibi
Bak karanlığa doğuyor gözlerim yine
Bak gökyüzü bile karanlık sensiz
Bak gördün mü sensiz hiç güzel değil günlerim
Bak Ay doğdu gece başladı yeniden
Bak uykusuz gözlerim doğuyor gecelere
Bak gördün mü gözlerim kıpkırmızı sensiz
Bak görüyor musun gökyüzü kanlı sensiz
Baksana, görsene beni, bitiyorum sensiz bugünlerde
Baksana gökyüzü bile ağlıyor bizsizliğe
Baksana seviyorum seni, sen sevmezsin beni
Baksana yine seni seviyorum, sensiz
Beyaz Mantolu Bay
" Sevdiğim yüzler, ah bir riyadan sıyrılsalar! "
~Havada Bulut / Sait Faik Abasıyanık
İnci Dakikaları
Sen bana yeni yılsın her dakika
Her dakika bir yaşıma daha giriyorum
Sen benim üstüne titrediğim güzel ve yeni
Saatim kadar saadetimin gözbebeği zamansın
Ben bin parçaya bölündüm her parçasında
Her parçasındayım kırkayak sesli boğuk arkadaşlığın
Çalkantısız Üniversitenin yalnızlığın ve ağlamanın
Erkek ağlar mı diyeceksin
Hayberin kapısı ağlar mı
Kalem ile Kılıç
.
"Alors, siz gerçekten en baştan anlatmaya başladığından emin misiniz?" Diye sordu genç adam bacak bacak üstüne atmış halde. Sırtını pek önemsemiyordu artık.
.
.
"Bahçemde oturuyordum. Her şey sessiz sakindi, olurundaydı. Havada bulut, ruhumda tespit ettiğim hiç ur yoktu. Birden kendimi bahçemde, taşların dibinde biten çiçeğin yanında dizlerimin üstünde buldum. Neye uğradığımı şaşırdım, arkanızdaki çaydanlıktan çıkan buharlar gibi tütmeye başladım. Tam kendime ne yaptığımı soracaktım ki...Başladım İkinci Dünya Savaşı'nda Japonya Hükümdarı Hiroto'nun 1924'te Prenses Nagako ile evlendiğini, evliliklerinin dinamiklerini, her evlilikte inişlerin çıkışların olabileceğini anlatmaya. Ağzımdan çıkanı kulağım duyuyordu duymasına da beynim algılamıyordu."
.
.
Saçlarının dibinden küçük bir ter damlasının aktığını hissetti. "Faysal." Gözlerini açtığında ise kendisine seslenildiğine emin oldu. "Faysal?" Evet. Adı Faysal'dı..
.
Evet,
ilmektir boynumdaki ama ben
kimsenin kölesi değilim!
Tarantula yazdılar diye göğsümdeki yaftaya
Tarantulaymış benim adım diyecek değilim.
tam düşecekken tutunduğum tuğlayı
kendime rabb bellemiyeceğim.
razı değilim beni tanımayan tarihe
beni sinesine sarmayan
tabiattan rıza dilenmeyeceğim.
Gittim su çektim en derin kuyudan
en hileli
Bir Aşka Vuran Güneş
Öyle sevdalar vardır, biter biter başlar;
Buruk tatlar vardır, ağızda sürüp giden;
Bir aşka vuran güneş kolayca batmıyor.
Yanıyor bin kollu şamdanı, tutuşuyor
Ufkunuzda camları göksel konağının
Ve bir yaz akşamı buhurdan gibi tüten
Hanımellerinin morumsu buğusunda
Bekliyor bahçenize dönük balkonunda
Sarmaşık gülleri kokladıkça kırmızı
Hüzünler,
-DECCAL-
_İnsan kendi karakterine bakarak Tanrı'yı yaratmıştır. Üstün gördüğü özellikleri Tanrı'da görmek hoşuna gider. İğrenç özelliklerini de Şeytan'a yüklemiştir.
_Bir tanrıbilimcinin, dincinin doğru diye duyduğu, yanlış olmak zorundadır: bu bir doğruluk ölçütü neredeyse. Savaş açtığım bu tanrıbilimci içgüdüsüdür: her yerde buldum onun